Studimi i ri tregon se një model i quajtur “life2vec” është i saktë 78 për qind të rasteve , që është një rezultat i ngjashëm i arritur nga algoritme të tjera për parashikimin e rrjedhës së jetës së njerëzve.

Por ndryshe nga modelet e tjera, ky funksionon si një chatbot dhe përdor detajet ekzistuese për të parashikuar rrjedhën e jetës së dikujt, shkruan “Daily Mail”.

Modeli u krijua nga shkencëtarë amerikanë dhe danezë të cilët “trajnuan” algoritmin në një bazë të dhënash të madhe nga Danimarka, duke shtuar të gjitha llojet e informacionit për më shumë se gjashtë milionë njerëz, duke përfshirë të ardhurat, profesionin, vendbanimin, lëndimet e mundshme dhe historinë e shtatzënisë.

Rezultati përfundimtar është një model që mund të përpunojë një gjuhë të thjeshtë dhe të parashikojë gjasat e vdekjes së parakohshme të dikujt ose të parashikojë të ardhurat gjatë gjithë jetës së dikujt.

Disa nga faktorët që mund të çojnë në vdekje të parakohshme përfshijnë të qenit mashkull, të keni shëndet të dëmtuar mendor ose të jeni në një profesion të caktuar. Nga ana tjetër, nëse keni të ardhura më të larta ose keni një rol udhëheqës në jetën tuaj, kjo do të thotë se ka të ngjarë të jetoni më gjatë.

Duke parë çdo pjesë të jetës suaj si fjalë në një fjali, modeli life2vec parashikon se si do të vazhdojë historia e dikujt bazuar në atë që personi ka shkruar.

Ashtu si përdoruesit e Chatjipity i kërkojnë algoritmit për të shkruar një poezi ose një ese, shkencëtarët mund t’i bëjnë algoritmit live2vec pyetje të thjeshta si, “a do të vdesin brenda katër viteve?”

Modeli përdori të dhëna të mbledhura midis 2008 dhe 2016, dhe në tre të katërtat e rasteve tregoi saktësisht se kush kishte vdekur deri në vitin 2020.

Megjithatë, për të mbrojtur të dhënat personale të njerëzve, të dhënat e të cilëve janë përdorur për të trajnuar sistemin, ai nuk është i disponueshëm për publikun e gjerë ose kompanitë, tha udhëheqësja e kërkimit Sune Lehmann.

“Ne jemi duke punuar në mënyrë aktive për të gjetur mënyra për të ndarë disa nga rezultatet, por kjo kërkon kërkime të mëtejshme se si të garantohet privatësia e njerëzve në studim,” tha Lehmann, një profesor i rrjeteve dhe sistemeve komplekse në Universitetin Teknik të Danimarkës. .

Edhe kur modeli të jetë më në fund i disponueshëm për publikun, ligjet daneze të privatësisë do të parandalonin përdorimin e këtij modeli të AI për të marrë vendime për individët – të tilla si marrja e policave të sigurimit ose marrja e vendimeve për punësim.

Lehmann dhe ekipi i tij caktuan shenja të ndryshme për secilën pjesë të informacionit, dhe të gjitha këto të dhëna u raportuan me njëra-tjetrën. Kategoritë në historitë e jetës së njerëzve evokojnë një sërë përvojash njerëzore: një krah i thyer paraqitet si S52; Puna në dyqan është e koduar si IND4726, të ardhurat përfaqësohen nga 100 tokena të ndryshëm dixhitalë.

Ajo që bën ky algoritëm është të hartojë plejadën e madhe të faktorëve që përbëjnë jetën e një individi dhe të bëjë parashikime bazuar në të dhënat e miliona njerëzve të tjerë dhe shumë faktorë të tjerë. Algoritmi gjithashtu mund të bëjë parashikime për personalitetin e njerëzve.

Testi u kërkon të anketuarve të vlerësojnë 10 artikuj bazuar në atë se sa janë dakord dhe disa pyetje shembull janë: “Gjëja e parë që bëj gjithmonë në një vend të ri është të bëj miq” ose “Rrallë e them mendjen time në takimet në grup”.

Lehmann tha se është e rëndësishme të theksohet se të gjitha të dhënat janë nga Danimarka, kështu që këto parashikime mund të mos vlejnë për njerëzit që jetojnë diku tjetër – përveç faktit që shumica e njerëzve ndoshta nuk duan vërtet të dinë se kur do të vdesin.

“Modeli hap perspektiva të rëndësishme pozitive dhe negative për diskutim dhe politikëbërje. Kompanitë e teknologjisë tashmë sot përdorin teknologji të ngjashme për të parashikuar ngjarjet e jetës dhe sjelljen njerëzore, kështu që sjellja jonë në rrjetet sociale gjurmohet, ato na profilizojnë saktësisht dhe përdorin këto profile për të parashikuar sjelljen tonë dhe për të ndikuar tek ne. Debati për këtë duhet të jetë pjesë e një bisede demokratike për të menduar se ku po na çon teknologjia dhe nëse ky është zhvillimi që duam vërtet”, tha Lehmann.