Nga Antonio Carioti Corriere della Sera
Një libër hipotezon “lojën e dyfishtë” të Anthony Blunt, një spiun sovjetik që depërtoi në inteligjencën britanike dhe mund t’u ketë transmetuar gjithashtu informacione nazistëve.
A është e mundur që një spiun sovjetik që depërtoi në shërbimet sekrete britanike, gjithashtu u kishte transmetuar informacione të vlefshme nazistëve në fund të luftës, pavarësisht nga aleanca që ekzistonte atëherë midis Londrës dhe Moskës kundër Adolf Hitlerit? Është hipoteza e raportuar nga «The Sunday Times» më 28 prill, e paraqitur në librin Tradhtari i Arnhemit nga Robert Verkaik, i cili drejton gishtin nga Anthony Blunt, historian i shquar i artit dhe në të njëjtën kohë informator në shërbim të Kremlini.
Hipoteza e sabotimit
Sipas autorit të esesë, agjenti sovjetik sabotoi operacionin ushtarak aleat të Tregut Garden, drejtuar në shtator 1944 kundër qytetit të Arnhem në Holandë, i cili supozohej të përshpejtonte rënien e rezistencës gjermane në Frontin Perëndimor dhe përfundoi në nje kontroll. Në këtë mënyrë objektivi i Ushtrisë së Kuqe për të arritur në Berlin u favorizua, siç ndodhi në fakt, përpara anglo-amerikanëve.
Kush ishte Blunt
Blunt, i cili vdiq në vitin 1983 në moshën 75-vjeçare, ishte rekrutuar nga shërbimet sekrete të Stalinit në vitet 1930. Ai ishte një nga të famshmit “Cambridge Five”, studentë të universitetit prestigjioz që zgjodhën të qëndronin me BRSS dhe t’i jepnin asaj informacione që synonin zgjerimin e ndikimit të komunizmit në botë. Ai iu bashkua MI5, shërbimit të sigurisë së brendshme të Mbretërisë së Bashkuar, gjatë Luftës së Dytë Botërore, në vitin 1940, dhe u largua në fund të konfliktit.
Veprimtaria e spiunazhit
Aktivitetet e tij spiunazhi u zbuluan në vitin 1963: vitin e ardhshëm Blunt rrëfeu dhe mori imunitet nga ndjekja penale. Vetëm në vitin 1979 veprimtaria e tij klandestine u bë e njohur nga kryeministrja Margaret Thatcher dhe atij iu hoq çdo nder që mori për punën e tij si studiues. Por nëse ato që pretendon Verkaik do të ishin të vërteta, megjithëse pranon se nuk ka gjetur prova vendimtare në këtë drejtim, profilit të tij do t’i shtohej një njollë shumë e rëndë.
Plani i Aleatëve për pushtimin e Gjermanisë
Blunt ishte sigurisht i informuar mirë për planin për Operacionin e Kopshtit të Tregut, i cili supozohej të lejonte aleatët të merrnin Wehrmacht në befasi dhe të kryenin një pushtim të shpejtë të Gjermanisë. Po aq me siguri, parashutistët britanikë të rënë në Holandë hasën në një rezistencë të papritur dhe të fuqishme gjermane, e cila përcaktoi dështimin e ofensivës. Ishte një agjent i dyfishtë holandez, Christiaan Lindemans, i cili paralajmëroi nazistët, por ai nuk ishte i vetmi. Berlini mori një raport më të detajuar nga një spiune misterioze e koduar “Josephine”.
Përgjegjësia e Blunt, nëse ka
Një vit më vonë, vetë Blunt, si oficer i MI5, u ngarkua të zbulonte identitetin e “Josephine”. Në mënyrë paradoksale, sipas Verkaikut, ai e gjeti veten duke hetuar veten. Nëse do të ishte kështu, historiani anglez i artit do të kishte një përgjegjësi shumë të rëndë. Do të kishte vonuar fundin e Rajhut të Tretë, duke kontribuar, vëren Verkaik, “në vdekjen e dhjetëra mijëra ushtarëve aleatë dhe civilëve të panumërt që u vranë si rezultat i zgjatjes së luftës”.
