Kryeministri Edi Rama guxoi të përmendë faktin se peizazhi diplomatik për Ukrainën ka ndryshuar rrënjësisht duke pasur parasysh dialogun e Donald Trump me Rusinë dhe u kërkoi liderëve perëndimorë të mos e injorojnë realitetin e ri.
Në tre-vjetorin e fillimit të agresionit të Moskës ndaj vendit të saj fqinjë, një samit po mbahet në Kiev, ndërsa udhëheq të tjerë ashtu si edhe vetë kryeministri shqiptar kanë folur përmes lidhjeve video.
Në kontrast me përsëritjen e premtimeve për ndihmën e ardhshme ushtarake për Ukrainën dhe dëshirën që Kievi të anëtarësohet në BE dhe NATO, kryeministri shqiptar, thekson Skynews, e nënvizoi teksa i mbështet të gjitha këto synime – së është e një rëndësie kyçe të trajtohet fakti që Rusia dhe Shtetet e Bashkuara po bisedojnë veçmas.
Liderët po vazhdojnë bisedimet sikur të mos ketë ndodhur asgjë, kur ndërkohë, gjithçka në Shtëpinë e Bardhë është ndryshe, ishte komenti i Ramës.
“Unë mendoj se diçka e rëndësishme ka ndodhur siç e dini të gjithë dhe pyetja që shtrohet është se si do të mbështetet Ukraina në mënyrë efikase dhe si mund të jetë e efektshme Europa në mbrojtjen e vetvetes, e si mund të nxjerrë më të mirën nga diçka që po ndodh, një negociatë mes Rusisë dhe Shteteve të Bashkuara. Unë nuk jam i sigurt që vetëm duke folur për rritjen e mbështetjes ushtarake dhe shtimin, ne e kuptojmë vërtet të gjithë çështjen. Ky është mendimi im modest. Mbase e kam dhe gabim”, tha Rama.
Rama, thotë media e njohur, preku elefantin në dhomë – faktin që Uashingtoni dhe Moska kanë nisur bisedimet për arritjen e një marrëveshjeje dhe potencialin që Ukraina të mbetet jashtë negociatave e t’i imponohet një rezultat i padrejtë.
“Ne kemi qenë prej kohësh në autopilotin amerikan, i cili tani është fikur e nuk dihet për sa kohë”, ishte pohimi i Ramës, i cili u kujdes ta përsëriste se Shqipëria qëndron plotësisht në krah të Ukrainës dhe aleatëve të saj, por kërkoi që këta të fundit të jenë me këmbë në tokë, duke pohuar se ka dyshimet e tij lidhur me faktin se samiti po trajtonte vetëm gjysmën e problemit – anën ushtarake të çështjes – dhe jo realitetin e ri politik dhe diplomatik.
