Duhej të ndodhte herët a vonë dhe tani më në fund ndodhi. Pas 33 vitesh gënjeshtra të pandërprera, dhe 13 vitet e fundit të mbushur me shpifje të përditshme, imazhi dhe besueshmëria publike e Sali Berishës janë përplasur përfundimisht me shpikjen e tij të bujshme të masakrës zgjedhore. Rinumërimi i plotë i fletëve të votimit në Tiranë, i cili nuk kishte ndodhur kurrë as në vitet më të ashpra të konfliktit politik mes PD-së dhe PS-së, po verteton atë që si gazetar e kisha parashikuar që në editorialin e datës 5 qershor: Jo vetëm që rinumërimi nuk do të ndryshonte asgjë në rezultatin përfundimtar, por do të tregonte se në të vërtetë ajo pak që mund të vidhej, ishte vjedhur nga komisionerët e Sali Berishës dhe nga askush tjetër.
Intuita bazohej në krahasimin mes rezultatit të arritur nga PD-ja dhe PS-ja në zonën 10 të Tiranës, ku ishte votuar me sistem elektronik (pra, ku gjatë rinumërimit nuk mund të manipulohej asnjë rezultat), dhe rezultateve të marra në pjesën tjetër të kryeqytetit; krahasimi tregonte se në zonat me numërim elektronik PD kishte marrë më pak vota sesa në zonat ku ishte bërë numërimi manual. Sot rinumërimi po e konfirmon këtë tendencë dhe në fund PD do të humbasë edhe më shumë vota pikërisht falë procedurës së “transparencës” që vetë ajo ka kërkuar. Rinumërimi i votave në Tiranë ka treguar se jo vetëm që PD-ja i kishte atribuar vetes vota që nuk i takonin, por kishte vjedhur vota edhe nga Lulzim Basha dhe Enkeled Alibeaj, domethënë nga kundërshtarët e tij më të egër. Kur Berisha urren, urren deri në fund.
Ky rinumërim ka qenë një autogol fatal për besueshmërinë e Berishës, gënjeshtrat e të cilit rrallëherë janë demaskuar me prova kaq të qarta dhe publike. Komunikata e përditshme të rezultateve të reja që vijnë nga rinumërimi tregojnë nivelin kolosal të mashtrimit të Sali Berishës për masakrën zgjedhore që ai e përdori si alibi për të justifikuar disfatën e tij të parashikueshme dhe për të mashtruar edhe një herë elektoratin e tij. Imazhi dhe besueshmëria e tij tashmë janë bërë copash nën “trenin bullgar” që fantazia e tij e sëmurë e kishte shpikur.
Berisha gjithmonë ua atribuon kundërshtarëve të tij krimet që ai vetë i ka kryer. Meqë ai ka vrarë për arsye politike, akuzon kundërshtarët se e kanë vrarë. Meqë ai ka vjedhur edhe familjarisht, akuzon kundërshtarët se e kanë vjedhur. Meqë ka blere gazetarë, akuzon të tjerët se i kanë blerë. Meqë ai ka vjedhur prona, akuzon të tjerët se i kanë marrë. Meqë ai ka nxjerrë një lumë VKM-sh të personalizuara për të favorizuar klientët e tij politikë (përfshirë familjarë dhe botues), akuzon të tjerët se e kanë nxierrë VKM të personalizuara. Meqë ai ka bërë marrëveshje me kriminelët, akuzon të tjerët për bashkëpunim me krimin. Meqë ai ka blerë gjyqtarë dhe prokurorë, akuzon të tjerët se kanë korruptuar drejtësinë. Meqë ai ka manipuluar çdo zgjedhje, madje edhe ato brenda partisë së tij, akuzon të tjerët për masakër zgjedhore.
Në të vërtetë e vetmja masakër zgjedhore që ka ndodhur më 11 maj është ajo e kryer nga Sali Berisha ndaj partisë së tij. Ky gënjeshtar patologjik, i cili detyron familjarët dhe aleatët e tij politikë të gënjejnë në të njëjtën mënyrë, është dënuar tashmë për shpifje (dhe së shpejti do të dënohen edhe dhëndri i tij dhe shërbëtorët e tij). Por ajo që po del në dritë nga Pallati i Sportit “Farie Hoti” ku po rinumërohen votat e Tiranës, është shumë më e rëndë se një dënim gjyqësor. Është prova përfundimtare e një mashtrimi kolektiv që Berisha ka kryer ndaj votuesve të tij dhe të gjithë vendit që tani duhet të përdorë edhe buxhetin publik (mbi 220.000 euro) për të demaskuar gënjeshtrën e tij të radhës.
Është një dënim përfundimtar për jetën politike të këtij manipuluesi, i cili pasi ka gënjyer për vite me radhë duke bërtitur “ujku, ujku”, tashmë nuk dëgjohet dhe nuk besohet më nga askush. Ai shikohet thjesht me mëshirë dhe siklet nga ata që e rrethojnë, si një plak delirant që pretendon të besohet kur thotë se ka folur me gjigantë dhe përbindësha me 3 koka që në të vërtetë i ka takuar vetëm në makthet e tij senile.
Problemi nuk është më Sali Berisha, ylli i të cilit ka perënduar prej kohësh dhe që tani nuk lë më as një hije pas. Problemi i vërtetë tani është Partia Demokratike që duhet të vendosë si të çlirohet nga kjo barrë: nga ky masiv 82-vjeçar që fundos çdo shpresë për fitore zgjedhore dhe që i mohon vendit të drejtën për të pasur një opozitë të denjë./Shqiptarja.com
