Telefonata e re e Donald Trump me Vladimir Putin nuk ndryshoi asgjë. Përveç përshëndetjeve të presidentit rus Vladimir Putin më 4 korrik për homologun e tij amerikan, e para në 5 vjet, kur Putin e kishte telefonuar përsëri Trumpin përpara se t’ia dorëzonte frenat Bidenit – biseda e djeshme nuk kishte shumë pika të tjera të këndshme, të paktën kur bëhej fjalë për temën kryesore të diskutimit, Ukrainën.
Ajo që u bë e qartë edhe një herë ishte kjo: Putini nuk do të tërhiqet nëse qëndrimet e tij nuk pranohen, dhe ai nuk tregon asnjë prirje për të negociuar, edhe pse duket i gatshëm të ulet në tryezë me ukrainasit. Vendosmëria e tij për të mos u tërhequr ishte edhe një herë e dukshme disa orë pas telefonatës (e gjashta e tij me Trumpin që kur republikani mori drejtimin e Shtëpisë së Bardhë), kur rusët sulmuan përsëri Kievin dhe qytete të tjera ukrainase me… dronët e tyre të dashur iranianë, duke plagosur të paktën 23 persona.
Putin i qëndrueshëm që nga fillimi, Trump pikëpyetje
Në këtë rast, me Putinin që është i vendosur dhe i qartë që nga fillimi për atë që dëshiron, pikëpyetja e madhe është qëndrimi i Donald Trump ndaj “kundërshtarit” dhe bashkëbiseduesit të tij më të vështirë. Të mërkurën, Pentagoni njoftoi papritur pezullimin e dërgesës së në Ukrainë, të cilat ishin “të stacionuara” në Poloni. Ndër sistemet që u “ngrinë” janë interceptorët për sistemet ‘Patriot’, municione precize për artilerinë dhe raketa ‘Hellfire’ të përdorura nga F-16 dhe dronët ukrainasë.
Sipas një deklarate të Shtëpisë së Bardhë, ky vendim u mor pas një shqyrtimi të stoqeve dhe furnizimeve të municioneve që SHBA-të dërgojnë në vende të tjera. Megjithatë, ka shumë që theksojnë se shumë nga armët, dërgesa e të cilave ishte “ngrirë”, nuk janë përdorur as nga ushtria amerikane ose aleatët për dekada të tëra. Rezultati është se numri i kufizuar i municioneve që ishin menduar të kalonin kufirin polako-ukrainas nuk është i mjaftueshëm për të mbuluar as edhe më të voglin nga boshllëqet e mëdha në zinxhirët e furnizimit amerikan për vite me radhë. Kështu, pyetja e madhe që lindi është pse Pentagoni vendosi të bllokojë pikërisht sistemet që Ukrainës i duhen për të mbrojtur veten?
Konstatimi zyrtar thotë se rezervat amerikane janë ulur për shkak të përdorimit në rritje të armëve për të mbrojtur Izraelin dhe objektivat amerikane në Lindjen e Mesme. Megjithatë, është pikërisht kjo mungesë koordinimi brenda administratës Trump që u dërgon një mesazh kontradiktor palëve të interesuara: nga njëra anë, presidenti flet për “paqe përmes forcës”, dhe nga ana tjetër, Pentagoni po dobëson të vetmin instrument që i jep Ukrainës një monedhë negociuese.
Ndërhyrja dinamike e fundit e presidentit amerikan në objektet bërthamore iraniane tregoi se ai e kupton që forca është mjeti për paqe. Por mesazhi që po i dërgohet tani Kremlinit është pikërisht e kundërta: një mesazh dobësie që i konfirmon Putinit se nuk ka nevojë të bëjë asnjë lëshim.
Historia ka vërtetuar se paqja fitohet kur agresori e kupton se nuk ka asnjë mënyrë për të fituar. Ndërprerja e dërgesës së armëve në Ukrainë bën pikërisht të kundërtën.
