Rama shpërndan artikullin e New York Times për Shqipërinë: Nga një shtet i izoluar, në destinacionin më të ri të Europës

Prestigjiozja amerikane New York Times i ka kushtuar një artikull Shqipërisë turistike, ku veçon plazhet e pastra, historinë dhe zonat muzeale të mbrojtura nga UNESCO.

Sipas NYT, Shqipëria është kthyer nga një shtet dikur i izoluar, në një destinacion turistik gjithmonë e në rritje, duke ofruar mundësi të shumta për turistët dhe me çmime të favorshme.

Artikullin e New York Times e ka komentuar edhe Kryeministri Edi Rama.

“Prestigjiozja amerikane “The New York Times”, e cilëson Shqipërinë si një destinacion turistik në rritje. Artikulli veçon Parkun Kombëtar të Butrintit, plazhet e Ksamilit dhe qytetet bregdetare si Dhërmiu, Borshi e Saranda si destinacionet me të bukura për pushuesit. Po ashtu, “The New York Times” ndalet edhe në qytete historike si Berati me trashëgiminë e tij mijëravjeçare dhe Gjirokastra si qyteti i gurtë, i mbrojtur nga UNESCO”, ka shkruar Rama.

Artikulli i plotë i New York Times:

Në jug të Shqipërisë, afër ishullit grek të Korfuzit, qyteti i Butrintit ka qëndruar për mijëra vjet. Rrënojat e tij të shembura janë një ëndërr për adhuruesit e historisë: një teatër në natyrë nga koha kur qyteti ishte një koloninë greke, një baptister i periudhës bizantine dhe një akuedukt romak.

Vetëm 10 minuta me autobus nga Butrinti, në resortin modern të Ksamilit, turistët shijojnë plazhin, kërcenin në ritmet e muzikës techno dhe manovronin skuterët e ujit në një gji të bukur që ka fituar popullaritet përmes influencuesve të mediave sociale, të cilët e krahasojnë atë me Maldive.

Shqipëria është një destinacion ku udhëtari mund të fillojë ditën me një shëtitje në antikitet dhe ta mbyllë atë në një plazh me rërë. Kjo mund të jetë një prej arsyeve kryesore pse kaq shumë njerëz e vizitojnë. Vitin e kaluar, Shqipëria ka tërhequr 11.7 milionë vizitorë – një rritje nga 10 milionë vitin e kaluar. Ata nuk kanë shkuar vetëm në plazhe dhe site historike, por kanë eksploruar gjithashtu malet dhe liqenet në veri, si dhe Parkun Kombëtar të Lumin Vjosë, një prej vendeve që “The New York Times” e ka përfshirë në 52 vendet për të vizituar në vitin 2023.

“Shqipëria është ende një vend ekzotik për shumë njerëz,” thotë Frenkli Prengaj, një guidë që udhëhoqi disa turistikë nëpër vend.

“Kur një turist vjen në Shqipëri, ai nuk ka shumë pritshmëri. Ata zbulojnë historinë dhe kuptojnë se kemi shumë të përbashkëta me Europën, shumë histori me osmanët. Ne jemi disi të ngujuar mes Lindjes dhe Perëndimit.”

Shqipëria, e ndodhur mes Greqisë dhe Malit të Zi, përgjatë deteve Adriatik dhe Jon, shpalli pavarësinë nga sundimi osman në vitin 1912, dhe që nga vitet 1940 ka kaluar nën një diktaturë staliniste, e izoluar nga pjesa tjetër e botës deri në vitin 1992. Pas një krize ekonomike në fund të viteve ’90 dhe periudhës së pasigurisë politike që ka rrezikuar të shpërthejë në një luftë civile, Shqipëria ka njohur përmirësime dhe turizmi, i nxitur pjesërisht nga çmimet e ulëta, ka njohur një bum.

Resorti modern i Ksamilit është një shembull i dukshëm i Shqipërisë së re. Gjatë diktaturës, numër i vogël vullnetarësh u dërgua në Ksamil për të krijuar komunitete bujqësore. Ky vend mbeti i mbyllur për shumë vite, sepse “njerëzit mund të arratiseshin dhe notonin në Korfuz”, shpjegon Dorina Dhima, një guidë e pavarur.

Por, ajo periudhë është e kaluara, megjithatë mund të gjesh momente qetësie mes stendave të suvenireve dhe turmave të pushuesve. Në një drekë të qetë, shijova oktapod të butë me pamje nga uji kristalor dhe ishujt me gjelbërim në një bar plazhi të quajtur Freskia e Jonit.

Për ata që preferojnë një pushim më të qetë, mund të vizitojnë plazhet më të qeta si Jala, Borsh ose Dhermi, rreth një deri dy orë larg nga Ksamil. Kur vizitova Dhermin për festivalin Kala të muzikës dhe mirëqenies, u mahnita nga bukuria natyrore dhe mikpritja e vendasve.

Rreth 20 minuta nga Ksamil ose një udhëtim 30 minutash me traget nga Korfuz (bileta njëdrejtim nga 14 deri në 33 dollarë), qyteti bregdetar i Sarandës ofron një atmosferë të ngjashme: plazhe publike, një shëtitore të gjallë që mbushet me vendas që bëjnë shëtitje gjatë mbrëmjeve, dhe mundësi të shumta për të ngrënë dhe pirë, me ushqime deti të shkëlqyera, si Haxhi dhe Marini.

Albania ka qenë gjithmonë një urë mes Lindjes dhe Perëndimit, Ballkanit dhe botës Mesdhetare. Pas shekujsh sundimi osman dhe, përkundër dekadash ateizmi zyrtar, gati gjysma e popullsisë identifikohet si myslimane. Vendet historike të Shqipërisë pasqyrojnë këtë shumëllojshmëri historike.

Berati, një nga vendet e trashëgimisë botërore të UNESCO-s, rreth dy orë në jug të Tiranës, rreshtohet përgjatë bregut të lumit Osum, ku çatitë me tjegulla të kuqe të shtëpive ngrihen përgjatë shpatit të butë të luginës, me qindra dritare që shikojnë jashtë si sy vigjilentë.

Kështjella e Beratit (hyrje falas) është një kompleks në natyrë me një kishë bizantine, rrënojat e një prej xhamive të para në Shqipëri dhe një lagje shtëpish 18-19 shekullore, disa prej të cilave shërbejnë si guesthouse. Po ashtu, muzeu Onufri ekspozon objekte fetare që datojnë që nga shekulli i 14-të, duke përfshirë një ikonostaz të gdhendur me mjeshtëri që kombinon elemente barok dhe bizantine.

Ndërsa udhëtoja në Berat në fund të qershorit, qyteti ishte i qetë deri në perëndim të diellit, kur rrugët u mbushën me fëmijë që vozisnin biçikleta, burra që luanin domino dhe tregtarë që shisnin kupa plastike të mbushura me rrush dhe qershi për rreth 100 lek.

Ushqimi në Shqipëri është një kënaqësi. Në Amalia Homemade Food, në Berat, u ndjeva si në një tabllo me ushqime të freskëta: sallata me domate të shijshme dhe ngjyra të gjalla që më rikthyen kujtimet e shijes autentike të domates.

Në fund të një vakti të tillë, raki, një pije tradicionale nga frutat e fermentuara, është zakonisht përfundimi tipik i një dreke apo darke shqiptare.

Autori shqiptar i njohur, Ismail Kadare, ka përshkruar qytetin e Gjirokastrës si një “krijesë prehistorike që tani po ngjitej në mal.” Gjirokastra, një qytet me shtëpi prej guri dhe rrugë ngjitëse, ka një histori të pasur, e cila shfaqet edhe në bunkerat e periudhës komuniste që ende mund të vizitohen.

Një përvojë unike dhe mbresëlënëse, Shqipëria është një vend që mbart ngjashmëri të thella mes të kaluarës dhe të tashmes, një urë që lidh kulturat dhe historitë e shumta, që ofron jo vetëm plazhe të mrekullueshme, por gjithashtu një rrugë për t’u lidhur me rrënjët e vërteta të kësaj tokë të lashtë.