Nga Skënder Minxhozi/
Në një nga mesazhet e shumta më kod që Ilir Meta hedh brenda jashtë Shqipërisë, kryetari i shtetit shqiptar sapo u ka kërkuar zyrtarëve të Parlamentit Evropian që të bllokojnë çdo shans të nisjes së procesit të negociatave për anëtarësim në BE, të paktën deri në pranverën e ardhshme. Presidenti njoftoi se ka diskutuar të martën me raporteren për Shqipërinë në Parlamentin Evropian dhe i ka deklaruar se “…Integrimi europian i Shqipërisë kalon vetëm përmes zgjedhjeve të lira dhe të ndershme dhe ndërtimit të shtetit ligjor me institucione të pavarura dhe funksionale”! Asnjë fjalë në lidhje me vullnetin normal të një kryetari shteti, për ta parë vendin e tij sa më shpejt në tryezën e negociatave me Brukselin.
Nuk duhet as shkollë dhe as shumë mend që të lexosh në mendimin e Presidentit, në lidhje me momentin e hapjes së negociatave. Të cilat në fakt janë formalisht të hapura, në pritje të Konferencës së Parë Ndërqeveritare. Mesazhi që Ilir Meta i dërgon Strasburgut, në mesin e një debati të brendshëm evropian për Maqedoninë e Veriut dhe Shqipërinë, është që të shtyjnë çdo përpjekje për të gjetur një kompromis për datën e Konferencave Ndërqeveritare brenda këtij fundviti. Presidenti nuk arrin të thotë as ato që ministri gjerman për çështjet evropiane tha sot, në lidhje me mosgjetjen e një kompromisi për Shqipërinë e Maqedoninë gjatë Presidencës gjermane të BE, duke shprehur keqardhjen për bllokimin! Prisni sa të bëjmë zgjedhjet dhe sa të ndërtojmë shtetin ligjor, thotë Ilir Meta! Të gjithë e dimë se të dyja këto elemente, janë dy “kova pa fund”, nëse sheh ç’ka ndodhur në Shqipëri, ku asnjë proces zgjedhor (me përjashtime shumë të rralla), nuk është njohur nga pala humbëse këto 30 vjet. Sa për “ndërtimin e shtetit ligjor”, vetë Meta është një ndër protagonistët e rreshtit të parë, për batakun ku ndodhemi tre dekada pasi rrëzuam komunizmin.
T’u japësh ndërkombëtarëve mesazhin e kushtëzimit, para mesazhit të fortë të përfshirjes sa më shpejt të vendit në procesin e integrimit evropian, do të thotë të bësh një hile të vogël ballkanike, nga ato që as raporterja Santos e as të tjerët në Berlin, Paris apo Romë, nuk i hanë. Kur kryetari i shtetit theksin e vendos jo tek procesi, por tek kushtet, nuk bën vetëm një sofizëm të pafajshëm (hë mo se edhe plotësimi i kushteve në Evropë të çon), por vendos një metodë sjelljeje që sipas Metës, evropianët duhet të aplikojnë ndaj nesh. Sjellja e politikanëve shqiptarë ndaj procesit të integrimit të Shqipërisë gjatë tranzicionit, ka qenë një manual i vërtetë hilesh dhe vënieje të interesit të ngushtë politik, mbi nevojën urgjente të Shqipërisë për t’ju bashkuar Evropës. Të gjithë krerët e djeshëm dhe të sotëm politikë, pa asnjë përjashtim, kanë menduar siç mendon tani Ilir Meta: që bllokimi i procesit, e jo vënia e tij në vijë, që lënia jashtë e Shqipërisë, e jo ulja e saj në tryezë me të tjerët, do të ishte në interesin e tyre imediat politik.
Nuk ka gabim më të madh se ky. Është provuar tashmë sa e sa herë. Kur Shqipëria lihet jashtë dere, qeveria e saj e rradhës gjen sheh e bën përshesh. Kur vendi ynë pengohet të ulet në panelin e vendeve ku kërkohet llogari e vihen afate konkrete për reformat, të gjitha qeveritë shqiptare tundohen të abuzojnë me ligjin dhe paren publike, sepse e dinë që askush s’po u kërkon hesap e s’po u tërheq veshin. Kushtëzimi që Meta vendos me zgjedhjet dhe nocionin fluturak të “shtetit ligjor”, është mesazhi më i gabuar që mund t’u jepet skeptikëve evropianë, nga Parisi në Kopenhagen. Kemi një kryetar shteti që i gëzohet dështimit të procesit të vendit që përfaqëson. Nuk ka cinizëm më të madh se ky!
Por Meta gabon edhe në këtë pikë. Sepse integrimi ka pushuar së qeni barut elektoral qysh nga momenti që shqiptarët kanë marrë lëvizjen e lirë dhjetë vjet më parë. Jashtë BE kemi qenë e do të jemi edhe për shumë vite, e kjo vështirë se do të lëvizë nga vendi ndonjë votë në 25 prill. Ky është një standart me të cilin jemi mësuar të jetojmë prej shumë kohësh. Sepse, veç të tjerash, kemi politikanë që urojnë ditë e natë që të mbetemi jashtë dere…
