Nga Nicholas Eberstadt/ Takimi i fundit i Shtëpisë së Bardhë midis Presidentit Biden dhe Presidentit Moon Jae-in të Koresë së Jugut prodhoi një deklaratë të përbashkët gjithëpërfshirëse dhe thelbësore duke theksuar bashkëpunimin mbi ndryshimin e klimës, shëndetin global, zhvillimin e qëndrueshëm dhe demokracinë në Mianmar, midis çështjeve të tjera. Sigurisht, detyra kryesore e kësaj aleance dekada të gjatë mbetet mbrojtja kundër k ërcënimit të paraqitur nga Koreja e Veriut. Programi bërthamor dhe raketor me rreze të gjatë i këtij vendi synon Shtetet e Bashkuara dhe raportet e fundit sugjerojnë se r egjimi i Kim Jong-un mund të ketë dhjetra koka bërthamore në arsenalin e tij. Por gjuha kryelartë që buroi nga takimi i Shtëpisë së Bardhë ishte shqetësuese, duke treguar që Shtetet e Bashkuara dhe Koreja e Jugut ishin në një rrugë që mund t’i vinte të dy vendet në rr ezik më të madh nga Veriu.
Teksti i deklaratës së përbashkët sugjeron që z. Moon ka bindur Shtetet e Bashkuara të rinovojnë angazhimin e tyre për “denuklearizimin e Gadishullit Korean”, për të pohuar marrëveshjet e 2018 që Kim-Jong-un nënshkroi me z. Moon dhe me ish Presidentin Donald Trump, dhe për të miratuar vendosjen e “paqes së përhershme në Gadishullin Korean”. Është një gjuhë e shkruar me kujdes që synon të qetësojë z. Kim dhe ta joshë atë në dialog mbi një détente për të cilën ai ende nuk ka rënë dakord. E meta në përpjekjet e z. Moon për fejesë është se z. Kim është i patundueshëm. R egjimi i tij r evizionist pranon vetëm propozime që synojnë dobësimin e shtetit a rmik në Jug dhe prishjen e lidhjeve të tij me mbrojtësin e tij amerikan. Shkeljet diplomatike të syrit për angazhim të përfshirë në deklaratën Biden-Moon – dhe më tej se kaq, me sa duket, në politikën e Koresë së Veriut të z. Biden – kanë për qëllim të kënaqin Pyongyang, i cili kërkon ta bëjë botën më të sigurt për regjimin Kim dhe më të rrezikshme për Seulin dhe Uashingtonin, transmeton lexo.com.al.
Gjatë muajve të parë të z. Biden në detyrë, ai dhe ekipi i tij i Koresë së Veriut zbuluan se qëllimi i tyre ishte “denuklearizimi i Koresë së Veriut”. Por Pyongyang bie dakord vetëm për të diskutuar denuklearizimin e tërësisë së Gadishullit Korean. Duke deklaruar qëllimin e tyre për denuklearizim e gadishullit sesa të Koresë së Veriut, z. Biden dhe z. Moon pasqyrojnë gjuhën e preferuar të z. Kim për ripërcaktimin e k rizës bërthamore. Kjo nënkupton se k riza nuk ka të bëjë me programet bërthamore të Koresë së Veriut, por me mburojën bërthamore të “parandalimit të zgjatur” me të cilin Shtetet e Bashkuara ruajnë Korenë e Jugut. Nën këtë inkuadrim, mburoja e SHBA duhet të trajtohet përpara se Koreja e Veriut të ndërmarrë hapa drejt denuklearizimit. Për z. Moon dhe rrethin e tij, mund të llogaritet si një triumf që ata i bënë homologët e tyre të SHBA-së të bien dakord me pozicionet dhe gjuhën e tyre. Por kjo e fuqizon z. Kim për të penguar presionet diplomatike për denuklearizimin dhe për të shtyrë që Shtetet e Bashkuara të shkëputen nga Koreja e Jugut ndërsa programi i tij i armëve ecën përpara.
Probleme të ngjashme fshihen në thirrjen Biden-Moon për “vendosjen e paqes së përhershme në Gadishullin Korean”. Koreja e Veriut e sheh një “traktat paqeje” si një hap në rrugën drejt ribashkimit të pakushtëzuar përmes çmilitarizimit të njëanshëm nga Jugu. Për dekada, Koreja e Veriut ka favorizuar shpalljen e “paqes”, sepse sigurimi i një përfundimi zyrtar të L uftës Koreane privon aleancën ushtarake SHBA-Kore e Jugut nga arsyeja e saj dhe mund të dëmtojë praninë e vazhdueshme ushtarake amerikane në Kore. Asnjë “mekanizëm i paqes” për Gadishullin Korean nuk mund të negociohet dhe ratifikohet pa miratimin e Pyongyang. Kështu që mendimet e z. Biden dhe z. Moon për paqen e përhershme në gadishull do të zhvendoseshin në të vërtetë në grindje në botën reale rreth kalendarit kohor të largimit të trupave amerikane në momentin që Pyongyang bashkohet në një bisedë të tillë. Ekziston gjithashtu çështja e miratimit të marrëveshjeve të 2018 që z. Kim nënshkroi me z. Moon dhe z. Trump. Nga pikëpamja e Koresë së Veriut, këto dokumente janë jashtëzakonisht të kënaqshme. Por, si udhërrëfyes për aleancën Biden-Moon në trajtimin e k ërcënimit të Koresë së Veriut, të dy marrëveshjet janë një përulje turpëruese, transmeton lexo.com.al.
Në padurimin e tij për të siguruar një Samit “historik” me udhëheqësin e Koresë së Veriut, z. Moon ra dakord të “pushonin plotësisht të gjitha veprimet a rmiqësore kundër njëri-tjetrit”, duke përfshirë “shpërndarjen e fletëpalosjeve” përgjatë Zonës së Demilitarizuar. Tani kemi spektaklin g rotesk të administratës së Moon në Korenë e Jugut që c ensuron qytetarët e Koresë së Jugut, ndërsa policia godet aktivistët e të drejtave të njeriut në Jug që dërgojnë balona me mesazhe në Veri. Ndërkohë, p ropagandisti kryesor i Pyongyang, motra e z. Kim, Yo-jong, s hpif kundër z. Moon si “një papagall i rritur nga Amerika” dhe “një q en i frikësuar”. Në takimin e tij të parë të gabuar me z. Kim, z. Trump u edukua në artin e marrëveshjeve, në stilin e Koresë së Veriut. Ai bëri premtime se Shtetet e Bashkuara do të krijonin “marrëdhënie të reja” me Veriun dhe do të bashkoheshin me Pyongyang në një “regjim paqeje në Gadishullin Korean”. Z. Trump ra gjithashtu dakord me gjuhën e preferuar të z. Kim për “denuklearizimin e plotë të Gadishullit Korean”.
Virtyti shëlbues në deklaratat e z. Trump dhe z. Moon me z. Kim është se ato janë lista dëshirash të pazbatueshme. Por deklarata e përbashkët Biden-Moon do ta bënte aleancën tonë të kthehej prapa dhe të lidhej përsëri me këto angazhime të t merrshme. Në politikën Biden-Moon për Korenë e Veriut mungon në mënyrë të dukshme ndonjë aluzion se si të mbrojmë dy vendet tona nga k ërcënimi i Koresë së Veriut nëse z. Kim nuk bie dakord të luajë sipas rregullave duke u denuklearizuar: Mbrojtje raketore dhe civile? S anksione ekonomike? Ndalimi i shkelësve të sanksioneve? Operacione kundër të ardhurave të krimit jashtë Koresë së Veriut, përfshirë ato nga Irani dhe pazari më i madh i t errorit në Lindjen e Mesme?, transmeton lexo.com.al.
Përveç kërkesës së saj për zbatimin e plotë të rezolutave përkatëse të OKB, deklarata Biden-Moon na lë të gjithëve duke hamendësuar. Qasja e z. Biden dhe z. Moon ndaj k rizës bërthamore të Koresë së Veriut është e d ënuar të dështojë, sepse vendos në mënyrë efektive z. Kim në krye të negociatave për moshapjen e a rmëve. Tridhjetë vjet marrëdhënie me familjen Kim duhet të na kishin mësuar se Pyongyang përdor bisedimet vetëm për mbulesë diplomatike në garën e saj për të ndërtuar një arsenal gjithnjë e më të fuqishëm. Për të zvogëluar k ërcënimin e Koresë së Veriut, do të na duhet një program që mund ta ndërmarrim vetë, me miq ndërkombëtarë me të njëjtin mendim, që nuk varet nga z. Kim./NYT/Lexo.com.al/e.c.
