Nga Josh Rogin/ Të gjithë në Uashington duket se pajtohen se k onkurrenca strategjike me Kinën është çështja më e rëndësishme e politikës së jashtme të SHBA, por nuk ka dakordsim se si ta adresojmë atë. Ndërsa Kongresi po punon me paketën e tij më të madhe mbi-partizan të legjislacionit të lidhur me Kinën, shenjat s hqetësuese sugjerojnë që qeveria dhe politika jonë mund të jenë shumë të t hyera për t’u ngritur në lartësinë e kësaj s fide m asive dhe k omplekse. Javën e kaluar, “cari i Azisë” i administratës së Biden, Kurt Campbell, njoftoi publikisht se Shtetet e Bashkuara do të përqafonin, jo të largohen nga vendimi i administratës Trump për të riorientuar thelbësisht politikën e jashtme të SHBA ndaj Kinës. “Periudha që u përshkrua gjerësisht si angazhim ka marrë fund”, tha ai, duke shtuar se Shtetet e Bashkuara do të veprojnë nën një “grup të ri të parametrave strategjikë” dhe “paradigma dominuese do të jetë k onkurrenca”.
Në Kongres, demokratët dhe republikanët po punojnë për një pjesë të madhe të l egjislacionit që ka për qëllim të vendosë paratë e Amerikës atje ku tregon gishti i Campbell. Dhe të martën e ardhshme, pas muajsh vonesë, Senati pritet të miratojë më në fund atë që ai e quan legjislacion gjithëpërfshirës për të k onkurruar me Kinën. Aktualisht, nisma e quajtur “U.S. Innovation and Competition Act”, është copëza të projekt-ligjeve të përpiluara nga shtatë komitete të ndryshme dhe të thurura lirshëm së bashku nën rubrikën e Kinës. Seksione të ndryshme të projekt-ligjit k undërshtojnë drejtpërdrejt njëri-tjetrin për çështje të caktuara (të tilla si k ufizimi i dhurimeve të huaja për universitetet). Sipas Zyrës së Buxhetit të Kongresit vetëm rreth 54 miliardë dollarë nga 244 miliardë dollarë për inovacion dhe hulumtim në projektligj janë paguar në të vërtetë dhe ato para përfaqësojnë fonde për prodhimin e gjysmëpërçuesve që ishin autorizuar në të vërtetë në një projekt-ligj të mëparshëm që kaloi vitin e kaluar, i njohur si Chips Act, transmeton lexo.com.al.
Sponsorët kryesorë të projekt-ligjit janë udhëheqësi i shumicës së senatit Charles E. Schumer dhe republikani Todd C. Young. Ky i fundit ka punuar për të mbajtur grupin e tij të zgjedhur në bord, me sukses të përzier. Në formën e koncesionit për një senator të republikanëve, ligji tani përfshin një paketë të madhe të politikës tregtare ndaj Kinës. Edhe pas disa favorizimeve të tregtisë, shumica e republikanëve të Senatit pritet të votojnë kundër tij. “Ky projekt-ligj nuk ka të bëjë më me Kinën, ky projekt-ligj ka të bëjë me dispozitat tregtare dhe Chipsa-t”, më tha një ndihmës i lartë republikan i komitetit të Senatit. “Ne të gjithë kemi dhënë mesazhe të shkëlqyera se jemi mbipartiak dhe po shtyjmë përsëri kundër Kinës, por ne nuk po bëjmë pothuajse asgjë për ta shtyrë përsëri kundër Kinës”.
Sapo Senati ta kalojë, rr ëmuja do të fillojë menjëherë. Në Dhomë, disa komitete kanë filluar të shënojnë projektligjet e tyre lidhur me Kinën. Tashmë ka një k onfuzion dhe m osmarrëveshje. Për shembull, Kryetari i Komitetit të Punëve të Jashtme të Dhomës Gregory W. Meeks prezantoi këtë javë projekt-ligjin e tij të k onkurrencës me Kinën, të quajtur Eagle Act, të cilin komiteti i tij do të përdorë si pikënisje. Por Eagle Act është shumë më i butë për Kinën sesa legjislacioni i negociuar midis homologut të tij të Senatit, Kryetarit të Komitetit të Marrëdhënieve me Jashtë Robert Menendez dhe senatorit republikan James E. Risch. Versioni i Dhomës hedh disa referenca për Tajvanin që gjendën në projekt-ligjin e Senatit, nuk përfshin gjuhë për t’iu kundërvënë përpjekjeve të Partisë Komuniste Kineze dhe nuk përfshin gjuhën e Senatit që kërkon një raport mbi origjinën e koronavirusit. Republikanët e Dhomës janë s keptikë se demokratët e Dhomës mbështesin qasjen e përqendruar në k onkurrencë që Shtëpia e Bardhë e Biden dhe demokratët e Senatit po predikojnë, transmeton lexo.com.al.
“Ne duhet të bashkohemi në një mënyrë mbi-partiake për t’iu përgjigjur me legjislacion të ashpër që e bën Partinë Komuniste Kineze përgjegjëse për a gresionin e saj ndaj fqinjëve të saj dhe a buzimet e saj në shtëpi,” tha republikani Steve Chabot. Në një deklaratë, Meeks mbrojti projektligjin e tij dhe tha se ai mbetet me shpresë se mund të arrijë një marrëveshje me republikanët. Ai shtoi se “Që nga fillimi i këtij procesi, unë e kam bërë të qartë se dua t’i drejtohem Kinës në një mënyrë mbi-partizane. Me negociatat ende në vazhdim, ajo derë mbetet e hapur”. Edhe nëse ata gjejnë një kompromis, rruga përpara është e paqartë. Kur do ta marrë Dhoma legjislacionin? A do të ketë negociata midis dy organeve? Askush nuk e di. Shtëpia e Bardhë e Biden është disi e përfshirë, por nuk harxhon kapitalin e saj politik për të marrë një rol drejtues publik. Nëse udhëheqja demokratike në Kongres ka një strategji legjislative që shtrihet përtej javës së ardhshme, ata po e fshehin atë për mrekulli.
Ekziston f rika në rritje rreth Capitol Hill se i gjithë ky projekt mund të marrë ujëra. Është e lehtë të imagjinohet një skenar në të cilin secila Dhomë përfundon duke miratuar projektligje të veçanta që nuk bëhen kurrë ligj, secila duke g oditur veten në shpinë dhe duke f ajësuar tjetrën për d ështimin e përgjithshëm. Kjo do të ishte një shenjë e qartë se Uashingtoni është shumë i t hyer për t’u bashkuar, edhe kur ekziston një konsensus i gjerë për një çështje u rgjente të sigurisë kombëtare dhe ekonomike. Lajmi i mirë është se nuk është vonë për udhëheqësit tanë të bashkohen dhe të bëjnë atë që të gjithë bien dakord se është e nevojshme: Të vendoset vendi jonë në një pozicion për të fituar g arën strategjike me Kinën. Por ora po kalon./TheWashingtonPost/Lexo.com.al/e.c.
