Nga Ronald E. Neumann/ K eqmanovrimi i tërheqjes së SHBA nga Afganistani rr ezikon të d ëmtojë aleatët që lihen pas. Në njoftimin e tërheqjes së trupave, Presidenti Biden tha se ne do të vazhdojmë të ndihmojmë forcat afgane të sigurisë. Sekretari i Shtetit Antony Blinken e përsëriti këtë. Muajin e kaluar, një zëdhënës us htarak amerikan në Kabul përsëriti se “misioni ynë është një tërheqje e sigurt dhe e rregullt dhe të lëmë [u shtrinë afgane] në pozicionin më të mirë të mundshëm ndërsa largohemi”. Megjithatë, mënyra e tërheqjes po shkon drejt një k ontradikte k atastrofike të këtyre premtimeve. U shtria afgane varet nga teknologjia për pjesën më të madhe të fuqisë së saj. Teknologjia është një “shumëfishues” i stërmadh, duke zmadhuar efektivitetin e trajnimit, disiplinës dhe fuqisë së z jarrit. Kështu l uftojnë Shtetet e Bashkuara dhe kështu i kemi trajnuar afganët. Por teknologjia kërkon mirëmbajtje që është bërë nga kontraktorët amerikanë të cilët tani po urdhërohen të largohen gjithashtu, së bashku me trupat.
Pa mirëmbajtjen e duhur, helikopterët afganë dhe aeroplanët l uftarakë mbështetës do të pushojnë së shpejti së fluturuari. Pa mirëmbajtje, radarët e kontrollit të z jarrit nuk do të drejtojnë z jarrin e saktë të a rtilerisë. Lista vazhdon. Që nga përfundimi i turneut tim si Ambasador i SHBA në Kabul, unë kam bërë vizita vjetore në Afganistan dhe kam mbajtur kontakte civile dhe u shtarake, duke përfshirë edhe organizata kontraktuese. Meqenëse ata nuk kishin asnjë paralajmërim për drejtimin që Biden do të zgjidhte, as personeli u shtarak amerikan në terren dhe as kolegët e tyre në Pentagon nuk kishin plane të gatshme për të zëvendësuar kontraktorët ose për të zvogëluar ndikimin e largimit të tyre të shpejtë dhe të papritur. Disa kontraktorë thonë se ata pyetën pasi u njoftua vendimi i Biden nëse ata duhet të përgatiteshin për të menaxhuar operacionet nga vendet jashtë Afganistanit, por u tha jo, transmeton lexo.com.al.
Disa nga boshllëqet mund të tejkalohen nga punësimi i personelit të trajnuar, jo-amerikan. Disa kompani amerikane kanë treguar një gatishmëri të mundshme për të qëndruar – për shembull, nëse punësohen nga autoritetet afgane. Disa trajnime dhe mbështetje mund të realizohen nga jashtë Afganistanit. Një zyrtar amerikan më ka siguruar që Pentagoni po bën gjithçka që mund të bëjë për afganët, përfshirë zhvillimin e strategjive të lidhjes. Dhe mund të ketë e kzagjerime në disa nga historitë që vijnë nga Afganistani, sikur qeveria dhe u shtria e atij vendi, të instaluar dhe mbështetur nga Shtetet e Bashkuara, janë lëkundur nga t ronditja e vendimit të SHBA për t’u larguar dhe për të përballuar vetë p roblemet e tyre të brendshme. Por çfarëdo që po planifikohet brenda Beltway nuk duket se po përkthehet në terren.
E vetmja gjë që kontraktorëve u është thënë është që të nxjerrin të gjithë personelin e tyre nga Afganistani. Një memorandum nga Komanda Kontraktuese e U shtrisë në bazën ajrore Bagram pranë Kabulit u kujton atyre se “afatet kohore të mbylljes së bazës janë caktuar për çdo bazë në këtë kohë dhe është e domosdoshme që secili individ të ketë një biletë dhe të dijë datën kur do niset”. Departamenti i Mbrojtjes po kërkon që kontraktorët të paraqesin plane të hollësishme për largimin nga Afganistani për secilin nga punonjësit e tyre amerikanë, për të evituat d himbjen e shkaktuar nga ndonjë m ospërputhje të kontratës së tyre. Në parim, mirëmbajtja do t’u kthehet afganëve. Por ata nuk kanë marrë ende ndonjë financim nga SHBA për të marrë përsipër operacionet dhe vendosja e procedurave ose kontratave të reja kërkon kohë. Ndoshta ne dhe afganët do të gjejmë mënyra për të menaxhuar p roblemin, por ndërkohë, topat duket se po bien djathtas dhe majtas ndërsa u shtria amerikane (ose Shtëpia e Bardhë, ose kudo që vijnë porositë) shtyn të largohet nga Afganistani muaj më shpejt edhe sesa data 11 shtator e dhënë nga Presidenti, transmeton lexo.com.al.
Mund të ndodhë që puna e ethshme po bëhet në prapaskenë. Por në terren, tërheqja e kontraktorëve është e çrr egullt, e h utuar dhe e d ëmshme, një proces që jo vetëm që nuk po vazhdon të mbështesë forcat afgane të sigurisë, por në të vërtetë po i d obëson ato. K onfuzioni është qartazi një nënprodukt i operacioneve u shtarake. Por ky k onfuzion po ndodh ndërsa l uftimet po intensifikohen dhe vëzhguesit dhe analistët parashikojnë o fensiva madhore të Talibanëve. Ndërsa afganët kërkojnë shenja të dukshme se mbështetja e premtuar e Biden do të vazhdojë, ajo që ata shohin është një nxitim drejt derës – dhe heshtja për detajet që do t’i bënin premtimet reale. Morali është po aq pjesë e fuqisë l uftarake sa pajisjet dhe teknologjia. Pasiguria aktuale e zvogëlon moralin dhe mund të d obësojë r ëndë u shtrinë afgane ndërsa fillojnë s ulmet e mëdha të Talibanëve. Dhe nëse u shtria s hkërmoqet, do të jenë gratë e Afganistanit, gazetarët, gjykatësit, aktivistët e demokracisë dhe kategori të ngjashme – të njëjtët njerëz që v riten rregullisht – të cilët do të lihen në m ëshirën e Talibanëve./TheWashingtonPost/Lexo.com.al/e.c.
