Nga Alfred Peza/ Sali Berisha është shkaku që ka sjellë si pasojë, krizën më të thellë politike në të cilën ndodhet PD dhe opozita shqiptare sot në Shqipëri. Ka një arsye thelbësore për këtë: Mënyra sesi ai ka qeverisur kur ka qenë në pushtet dhe sesi e ka drejtuar të djathtën shqiptare përgjatë 30 viteve, i kanë humbur lirinë për të dalë nga politika dhe për të vijuar jetën e tij normale jashtë saj.
Sa të jetë gjallë, ai nuk ka për tu larguar dot kurrë me vullnetin e tij të lirë nga skena e madhe e vendit, e për rrjedhojë edhe kriza brenda opozitës së sotme do të vijë vetëm duke u thelluar. Kjo do ti mbajë PD dhe aleatët e saj, gjithmonë e më larg nga mundësia e rikthimit në pushtet, prej nga përveç të tjerash, buron edhe siguria se PS e Edi Rama do vijojnë të qeverisin përtej vitit 2025.
Për të qëndruar i qetë në politikë, Sali Berisha ka patur gjithmonë nevojën për të kapur sistemin e drejtësisë dhe strukturat e tjera të specializuara të shtetit të lidhura me to. E ka bërë këtë që në vitin 1992 sapo PD erdhi për herë të parë në pushtet, kur me cilësinë e Presidentit të Republikës, me një të rënë të lapsit largoi mbi 90% të hetuesve, prokurorëve dhe gjyqtarëve të deriatëhershëm për ti zëvendësuar me kursantët 6 mujor të kursit të Plepave në Durrës.
Edhe pasi iku nga pushteti, njerëzit e emëruar prej tij në sistemin e atëhershëm të drejtësisë, nuk dënuan kurrë me forcën reale të ligjit, asnjë prej krimeve të pushtetit që u konsumuan me shumicë gjatë zhvillimeve dramatike të 1996, 1997 dhe 1998. Ndërsa socialistët e kanë nënvlehtësuar deri në atë pikë raportin me sistemin gjyqësor, sa deri vonë ministrat e Drejtësisë nuk i zgjodhi nga radhët e veta. Aq sa duke qenë në pushtet, marrëveshja Nano- Berisha e 2002, largoi Prokurorin e Përgjithshëm të asaj kohe!
Praktikisht ky ishte momenti kur PD nisi rrugën e rikthimit në pushtet, një proces politik që u formalizua në zgjedhjet e 2005, kur për 8 vite të tjera Berisha riktheu kontrollin total të çdo qelize të Prokurorisë, Gjykatave, Ministrisë së Drejtësisë, Policisë së Shtetit dhe Shërbimit Sekret Shqiptar. Ishte periudha kur u kalçifikua kultura e pandëshkueshmërisë, e cila pas 21 janarit çoi deri atje, sa Policia të refuzonte ekzekutimin e urdhër-arresteve të Prokurorisë për zinxhirin komandues të Gardës së Republikës për vrasjet dhe plagosjet në bulevardin e Tiranës.
Pas largimit të Ina Ramës nga kreu i Prokurorisë, me emërimin e Adriatik Llallës në krye te saj u instalua përfundimisht “Republika e Prokurorisë”, e cila komandonte politikën penale të sistemit. Ishte ky momenti kur me urdhër, luftoheshin armiqtë dhe kundërshtarët e padëshiruar politik, e ardhmja e të cilëve ishte e kërcënuar nga humori i Kryeprokurorit dhe shefave të tij politikë të dy partive kryesore politike në pushtet; PD dhe LSI.
Me rikthimin më 2013 në opozitë, Sali Berisha pranoi humbjen në zgjedhje dhe deklaroi largimin e tij si Kryetar i PD, një akt që u lexua si largim nga politika për analogji të sjelljes së Fatos Nanos pas humbjes në zgjedhjet e 2005. Sali Berisha fillimisht vijoi të qëndronte aktiv, por pa qenë protagonist i dorës së parë si dikur. Por sapo nisi puna për miratimin e reformës në drejtësi, ai u bë më aktiv se kurrë përmes rrjeteve sociale, me famëkeqin “qytetari digjital” në facebook.
Miratimi i reformës në drejtësi në 22 korrikun e vitit 2016, e riktheu Sali Berishën sërisht në krye të PD, por këtë radhë në prapaskenë duke bërë shumë kujdes që të krijonte idenë se Lulzim Basha kishte nisur të vepronte “me kokën e vet”. Vetëm tani mund të shihet qartë, se prapa gjithçkaje të rëndësishme ka qenë e do mbetet Sali Berisha. Nga çadra e Bulevardit para zgjedhjeve të 2017, ekstremizimi i situatës gjatë shkarkimit të Adriatik Llallës në Parlament, djegia e mandateve të deputetëve të opozitës, “revolucioni i molotovëve” dhe deri tek bojkoti i zgjedhjeve lokale të 2019…
SHBA e ka ditur këtë, aq më tepër që Lulzim Basha është shfaqjësuar para ndërkombëtarëve, ndaj edhe e shpallën “non grata” mengjëherë pas zgjedhjeve të 25 prillit të këtij viti. Me siguri ka patur të dhëna, se historitë e dy mandateve të kaluara, do përsëriteshin edhe në këto 4 vitet në vijim. Ndryshimi është se tani, janë ngritur të gjitha institucionet e sistemit të ri të drejtësisë, të cilat janë për herë të parë në këto 30 vjet jashtë ndikimit të elitës së vjetër e të re politike të Tiranës.
Deri dje ata që e komandonin sistemin e vjetër të drejtësisë, flinin gjumë rehat, sepse pavarësisht se çkishin bërë në emër të pushtetit askush nuk guxonte tu trokiste në derë. Tani u ka dalë gjumi përjetësisht, ndaj nuk largohen dot nga politika e nga Parlamenti. Por nuk kanë faj, sepse kohë të vështira kanë ardhur, ndaj u duhet edhe një bunker për tu mbrojtur!
