Shpesh shtrohet pyetja nëse stërvitja mund të kontribuojë në humbjen e peshës ose nëse dieta është e nevojshme për të arritur një qëllim të tillë. Nga ana tjetër, ka shumë njerëz që mbajnë dietë dhe e kanë shumë të vështirë të humbin peshë ose, edhe nëse humbin peshë, 80% e tyre e rifitojnë atë jo më vonë se pesë vjet më vonë. Ka shumë njerëz të cilët, ndërsa ushtrohen rregullisht ose merren me një sport, e kanë të vështirë të humbin kilogramët e tepërt që i mundojnë. Dhe kjo është e vërtetë jo vetëm për njerëzit që stërviten për të humbur peshë, por mund të ndodhë edhe me atletët që duan të humbin pak peshë, për të përmirësuar përqindjen e yndyrës në trup ose për të përmirësuar kapacitetin dhe atletizmin e tyre kardio -respirator.
Arsyeja pse duket e çuditshme që edhe atletët, të cilët bëjnë orë të gjata stërvitore, nuk mund të humbin peshë, është se stërvitja dhe aktiviteti fizik për të gjithë nënkupton rritjen e konsumit të energjisë, pra djegien e kalorive. Nuk ka dyshim për këtë dhe shpenzimi i energjisë i stërvitjes varet shumë nga intensiteti dhe kohëzgjatja e tij.
Sidoqoftë, për shkak të këtij fenomeni të vështirësisë në humbjen e peshës tek praktikuesit, shumë kërkime dhe shumë botime muajt e fundit i janë drejtuar studimit të faktorëve që parandalojnë ata që stërviten rregullisht të humbin peshë. Një postim i fundit, i cili ngjalli shumë reagime dhe pyetje, është ai i profesorit Dr. Ravussin nga Instituti Kërkimor Pennington, i cili arriti në përfundimin se “në përgjithësi, për humbjen e peshës, aktiviteti fizik është pothuajse i padobishëm” . Dhe për të arritur në këtë përfundim, ai u mbështet në dy efekte të ndryshme të stërvitjes: zgjimi i urisë për shkak të kërkesave për energji, por edhe tendenca e njeriut për të shpërblyer veten duke ngrënë më shumë ose duke ngrënë diçka të shijshme pas një stërvitje.
Dhe siç doli, faktori më i fuqishëm që përcakton marrjen dietike të një personi është shpenzimi i energjisë që rezulton nga aktivitetet e tij, sipas profesorit të Harvardit Dr. Gortmaker , i cili jep mësim Sociologjia e Shëndetit. Dhe sa më shumë të stërviteni, aq më shumë të vdisni nga uria dhe të rrisni sasinë e ushqimit që hani, aq më e vështirë do të jetë të humbni peshë.
Çfarë zvogëlon oreksin pas stërvitjes Sidoqoftë, ekziston një reagim normal i trupit, i cili zvogëlon tendencën për të marrë ushqim pas stërvitjes. Duket se pas ushtrimeve aerobike (vrap, biçikletë, not, etj.) Hormoni, i cili rregullon oreksin e njeriut, zvogëlohet dhe në këtë mënyrë oreksi për ushqim zvogëlohet. Ky hormon quhet ghrelin dhe studimet e fundit nga Universiteti i Massachusetts sugjerojnë se oreksi pas stërvitjes zvogëlohet kryesisht tek meshkujt, ndërsa tek gratë përqendrimi i hormonit është në nivele normale, gjë që i bën ata të kenë një oreks normal. Pra, mbase, oreksi i shtuar që dikush mund të ketë për ushqim pas stërvitjes kompensohet.
Për të mos ndikuar negativisht në oreksin për ushqim pas stërvitjes, është e rëndësishme të planifikoni ushqimet mirë, në mënyrë që dikush të jetë i kënaqur me një vakt të plotë të planifikuar dhe të mos bëjë zgjedhje të nxituara të ushqimit ose të tejkalojë sasinë e nevojshme. Sidoqoftë, duket se menaxhimi i peshës nuk është vetëm një çështje e sasisë së ushqimit. Sigurisht, sa më shumë kalori të merrni nga ushqimi juaj, aq më shumë ka gjasa që të krijoni një bilanc pozitiv të energjisë, i cili do të çojë në një rritje të peshës trupore. Fatkeqësisht, ky nuk është rasti. Çdo ushqim përmban lëndë ushqyese të ndryshme, të cilat ndikojnë në metabolizmin në mënyra të ndryshme, pavarësisht nëse janë vitamina dhe minerale, apo makronutrientë. Trupi i njeriut mund të krahasohet me një motor, i cili, sa më mirë karburant të ketë, aq më mirë mund të funksionojë.
Një nga efektet më të drejtpërdrejta të ushqimit, i cili mund të rrisë ose zvogëlojë peshën, është efekti i ngrënies së ushqimeve të caktuara në insulinë. Ka, për shembull, ushqime që konsumojnë sekretim shumë të kufizuar të insulinës, siç janë vezët ose peshku dhe ushqime të tjera që, kur konsumohen, bëjnë që trupi ynë të sekretojë sasi të mëdha të insulinë të tilla si misri ose orizi. Sigurisht, frekuenca dhe sasia janë dy faktorët më të rëndësishëm, në masën që çdo ushqim mund të ndikojë në metabolizmin, por edhe një përpjekje për të humbur peshë.
Si përfundim, dieta është pak më efektive në humbjen e peshës sesa stërvitja. Ushtrimet, megjithatë, duket se ndihmojnë në ruajtjen e humbjes së peshës. Nuk duhet të anashkalohet se zakonet e mira të të ngrënit kanë nevojë për një humor të mirë. Edhe stërvitja kontribuon shumë në disponimin tonë të mirë. Pra, kujdesuni për veten, duke kombinuar stërvitjen me dietën, për të pasur rezultate ideale në rregullimin më të mirë të peshës tuaj trupore.
