Nga Josh Rogin/ Në shkurt 2011, duke folur në Muzeun Memorial të Holokaustit në SHBA, Zëvendës Presidenti i atëhershëm Joe Biden u zotua të mbështeste njerëzit në të gjithë botën që ishin duke u m asakruar nga qeveritë e tyre për të kërkuar lirinë dhe dinjitetin themelor. Biden kishte thënë “Kur një shtet përfshihet në m izori, ai humbet sovranitetin e tij”. Një muaj më vonë, njerëzit e Sirisë dolën në rrugë për të kërkuar që qeveria e tyre t’i trajtojë ata si qenie njerëzore. Si përgjigje, r egjimi i Presidentit Bashar al-Assad lëshoi m izoritë më të k ëqija sistematike që nga n azistët. Tani, 10 vjet më vonë, Biden është përsëri në Shtëpinë e Bardhë – këtë herë si President – dhe përkundër asaj që mund të keni dëgjuar, r evolucioni sirian vazhdon ende. Mençuria konvencionale në Uashington është se Assad ka fituar lu ftën dhe se nuk ka asgjë që Shtetet e Bashkuara mund të bëjnë, kështu që ne nuk duhet të bëjmë asgjë në thelb. Në fakt, megjithatë, populli sirian nuk pushoi kurrë së l uftuari – dhe v uajtjet e tyre nuk kanë pushuar kurrë.
Assad dhe partnerët e tij rusë dhe iranianë kontrollojnë afërsisht dy të tretat e vendit, duke sunduar shtetin e tij me forcë të e gër dhe duke u përpjekur të v rasin nga uria ose të b ombardojnë pjesën tjetër të Sirisë për ta nënshtruar. Brenda zonave të kontrolluara nga Assad, qindra mijëra civilë të pafajshëm k alben në b irucat e tij, të t orturuar dhe të v rarë pa ndonjë arsye. Por, sado e pashpresë të duket, sirianët që ende po l uftojnë për lirinë nga Assadi thonë se ka shumë që bashkësia ndërkombëtare mund të bëjë ende. Populli sirian e besoi atë kur Biden dhe të tjerët premtuan të qëndrojnë me këdo që është mjaft i guximshëm për të dalë në mbrojtje të të drejtave të tyre, tha Qutaiba Idlbi, përfaqësuesi amerikan i Koalicionit Kombëtar për Revolucionin Sirian dhe Forcat e Opozitës. Ai tha në një ngjarje të organizuar nga muzeu i Holokaustit së bashku me Syrian Emergency Task Force dhe Fondacioni M. Night Shyamalan, se “Ne jemi këtu sot sepse ai premtim nga komuniteti ndërkombëtar nuk është përmbushur. Ne kemi nevojë që Shtetet e Bashkuara të marrin përsëri rolin e tyre udhëheqës ndërkombëtar”, transmeton lexo.com.al.
Përpjekja kryesore tani duhet të jetë mbështetja e sirianëve që nuk pranojnë të jetojnë nën sundimin e Asadit, tha ai. Kjo përfshin më shumë se 6 milion civilë të zhvendosur brenda vendit që jetojnë në veriperëndim ose verilindje të Sirisë, 3 milion civilë që jetojnë në zona të vështira për t’u arritur ose të rrethuar, sipas Kombeve të Bashkuara, plus 5.6 milion sirianë që jetojnë si refugjatë në vendet e tjera. Imagjinoni nëse Shtetet e Bashkuara drejtojnë një përpjekje ndërkombëtare për të ndihmuar ata sirianët që Assadi nuk sundon duke u dhënë atyre furnizime, lehtësim pandemik dhe mbështetje ekonomike, ndërsa përdor s anksione me zgjuarsi për t’i mohuar Assad-it aftësinë për të përfituar nga k rimet e tij ose për të rimbushur makinerinë e tij të l uftës. Kjo do të rriste në të vërtetë ndikimin e sirianëve me r egjimin për të negociuar një paqe të drejtë dhe për të rritur fuqinë e Uashingtonit kur përballet me Moskën ose Teheranin.
Qutaiba tha se “Ata kanë votuar me këmbët e tyre. Ata kanë vendosur të mos jetojnë nën r egjimin e Assad-it”. Për atë arsye, tha ai, ata meritojnë të gjithë mbështetjen që mund t’u japim atyre. Shtetet e Bashkuara mund të zgjerojnë gjithashtu në mënyrë d rastike mbështetjen e tyre për përpjekjet e ndryshme ndërkombëtare për të mbajtur përgjegjës r egjimin e Assad-it dhe partnerët e tij për k rimet e tyre të l uftës. A buzimi i gjatë i Rusisë me fuqinë e vetos së Këshillit të Sigurimit të OKB-së e ka bërë Gjykatën Penale Ndërkombëtare një rrugë pa krye. Por ka çështje p enale dhe civile në disa vende, pasi gjithnjë e më shumë të mbijetuar nga t orturat shpëtojnë dhe tregojnë historitë e tyre. Si President, Biden nuk ka thënë praktikisht asgjë për Sirinë. Veprimi i vetëm i administratës së tij për këtë çështje ka qenë b ombardimi i disa depove të përdorura nga m ilicitë e lidhura me Iranin në përgjigje të një s ulmi ndaj trupave amerikane në Irak, transmeton lexo.com.al.
Prioriteti i parë i administratës së Biden duhet të jetë të deklarojë qartë se Shtetet e Bashkuara mbeten të përkushtuara në objektivin e një tranzicioni të pushtetit në Siri dhe nuk do të qëndrojnë më të heshtura ndërsa Assad, Rusia dhe Irani kryejnë k rime l ufte dhe k rime kundër njerëzimit atje. Shtetet e Bashkuara nuk mund të udhëheqin nga pas. Administrata e Biden duhet të marrë një vendim të vendosur për ta vendosur Sirinë në rendin e ditës së saj. Ish-ambasadori Frederic C. Hof, i cili këshilloi administratën e Obamës për Sirinë tha se “Ndoshta është e kuptueshme, administrata do të donte të gjente një mënyrë për të shmangur këtë p roblem, nëse ishte sadopak e mundur. Por thjesht nuk është e mundur”. Nëse Biden nuk bën diçka, shtoi ai, “statusi i Sirisë si Koreja e Veriut e Lindjes së Mesme do të forcohet plotësisht dhe Siria do të jetë një k ërcënim i thellë për paqen në rajon dhe më gjerë”.
Mënyra më e lehtë për të r efuzuar thirrjen për veprim në Siri është ta paraqisni atë si një zgjedhje të rr eme midis një p ushtimi u shtarak të stilit të Irakut dhe duke mos bërë asgjë. Por kjo do të thotë të përdorni një analogji të rr emë për të justifikuar një strategji gjysmë-b udalla. Pa mbarimin e m izorive, nuk mund të ketë fund të l uftës. Dhe pa drejtësi dhe përgjegjësi, nuk mund të ketë paqe të qëndrueshme. Populli Amerikan mund të jetë lodhur nga k riza siriane, por populli sirian – ata që i kanë mbijetuar t merreve të kësaj l ufte – janë të vendosur. Ata e dinë se l ufta e tyre prej një dekadë për dinjitet dhe liri nuk ka mbaruar, pavarësisht nëse bota i mbështet ata apo jo./TheWashingtonPost/Lexo.com.al/e.c.
