Presidenti i SHBA Joe Biden, duke miratuar të mërkurën një ndihmë ushtarake prej 800 milionë dollarësh për Ukrainën, tha se qëllimi ishte të sigurohej që lufta “nuk do të jetë kurrë një fitore për Vladimir Putin, pavarësisht nga përparimi në fushën e betejës“. Për fat të mirë, presidenti rus nuk do të jetë kurrë në gjendje të nënshtrojë ukrainasit e zakonshëm që morën armët për të mbrojtur shtëpitë dhe familjet e tyre. Në fakt, ka gjithnjë e më shumë gjasa që Putini të mos kontrollojë qytetet më të mëdha, shkruan Jennifer Rubin në rubrikën e saj për Washington Post. Ai thekson se shkalla e dështimit të Putinit është befasuese, duke kujtuar se ai duhet ta kishte fituar këtë luftë brenda pak ditësh, por se për tre javë ai ende nuk e ka kapur Kievin dhe as nuk i ka prerë kokat qeverisë ukrainase. Gjatë kësaj kohe, ushtria e tij po pëson humbje poshtëruese, duke e provokuar atë që të fillojë të pushojë masivisht këshilltarët tek të cilët po hedh fajin.

“Putini ka inkurajuar gjithashtu një frymë të fortë nacionaliste të ukrainasve, duke i kthyer edhe shumë banorë rusishtfolës në armiq të ashpër të Rusisë. Ukrainasit do ta përcjellin kujtesën e tyre për këtë luftë brez pas brezi, duke helmuar pikëpamjet e brezave të ardhshëm për Rusinë shumë kohë pasi Putini të jetë zhdukur”, shkruan Rubin. Ai thotë se Putini ka bashkuar gjithashtu Perëndimin, ka inkurajuar NATO-n të rrisë shpenzimet ushtarake, të ringjallë ndjenjat pro-demokracisë, ka zbuluar dobësinë e tij përmes një përballjeje të ngathët me median dhe është bërë fytyra e luftës. “Vetë Biden e quajti Putinin ‘kriminel lufte’ për herë të parë të mërkurën. Ndërkohë, ekonomia ruse është në rrëmujë, dekada progresi janë humbur dhe ndoshta dëmtime të përhershme në tregjet e energjisë të vendit”, shtoi ai. “U bë temë e një shakaje”

Ajo gjithashtu kujton se disa gjeneralë të Putinit janë vrarë në fushën e betejës. Emrat ndërkombëtarë të sportit dhe kulturës ruse po vuajnë për shkak të luftës së tij dhe oligarkët e tij kanë humbur pasurinë e tyre për shkak të konfiskimit të llogarive të bankave të huaja, pronave dhe jahteve.

“Me gjithë këtë në mendje, është e qartë se lufta është shkatërruese për Rusinë dhe ndoshta katastrofike për Putinin. Perceptimi i forcës është vendimtar për kontrollin e despotit në pushtet. Ashtu si mbretërit absolutë shekuj më parë, tiranët modernë mbështeten te elita dhe publiku i gjerë, të cilët besojnë se nuk mund të gabojnë. Sundimi i tyre nuk mund të vihet në dyshim, sepse ata duhet të jenë vendimtarë për mbijetesën e vendit”, shkruan kolumnistja e Washington Post.

Ajo kujtoi gjithashtu “pretendimin e pagabueshmërisë mbi të cilën mbështetet legjitimiteti në autokraci” që Hal Brands dhe John Lewis Gaddis shkruan për Foreign Affairs vitin e kaluar.

Rubin shkruan gjithashtu se Putini tani është bërë objekt shakaje.

Pas vendosjes së “sanksioneve” ndaj politikanëve amerikanë, zëdhënësja e Shtëpisë së Bardhë Jen Psaki tha: “Së pari do të doja të theksoja se presidenti Biden është “më i ri” dhe se ata mund të kenë sanksionuar babanë e tij, u preftë në paqe”, dhe më pas shtoi: “Ne nuk planifikojmë udhëtime turistike në Rusi, as nuk kemi llogari bankare në të cilat nuk do të kemi mundësi t’u qasemi.”

Ajo kujton gjithashtu se një meme që tallet me distancën fizike në të cilën Putini mban këshilltarët e tij, flet gjithashtu për rënien e reputacionit të tij.

Rubin, ndër të tjera, shkruan se despotët kanë nevojë për një shkallë të caktuar respekti ndërkombëtar për të ruajtur iluzionin se mund t’i sjellin prestigj dhe siguri popullit të tyre. Ajo kujton një postim nga Gary Kasparov, një aktivist i të drejtave të njeriut me origjinë sovjetike, duke shpjeguar se “pa legjitimitet përmes zgjedhjeve reale, diktatorët duhet të sundojnë me forcë, propagandë dhe legjitimitetin de facto të ushqyer nga gjëra të tilla si biseda me liderë të huaj”. “Nga dëshpërimi ai do të bëhet më agresiv” Kolumnistja e Washington Post thekson se aftësia e Putinit për të përfaqësuar vendin e tij në komunitetin botëror tani është e kërcënuar, ndoshta përgjithmonë. “Zbulimi i paaftësisë ushtarake të Rusisë dhe dështimi i plotë për të arritur qëllimet e saj e bëjnë të vështirë për Putinin të negociojë për t’i dhënë fund armiqësive. Sa më e keqe të jetë sjellja e tij, aq më e vështirë është t’i ‘i japësh’ diçka për të arritur një marrëveshje paqeje. Pas javësh sulmesh ruse ndaj civilëve, është e paimagjinueshme që ai të shmangë përgjegjësinë për krimet e luftës të dëshmuara nga e gjithë bota. Gjithashtu, nënshtrimi ndaj kërkesës së tij që Ukraina të heqë dorë nga aftësia e saj për t’u bashkuar me Perëndimin do të ishte një tradhti e tmerrshme ndaj përpjekjeve heroike të ukrainasve,” shkraun Rubin.

Kjo është arsyeja pse, shton ajo, zyrtarët e inteligjencës amerikane presin që Putini të rrisë agresionin e tij nga dëshpërimi. Beth Sanner, një ish-zyrtar i lartë i inteligjencës, i tha së fundmi New York Times: “Nuk është e lehtë për Putinin dhe ai do të bëhet më agresiv. Kështu bëjnë autokratët. Nuk mund të largohesh sepse do të dukesh i dobët.” “Ironikisht, dështimi përfundimtar i Putinit dhe poshtërimi ndërkombëtar mund të jenë pengesa më e madhe për t’i dhënë fund luftës së tij krejtësisht të llogaritur gabim. Është e vështirë të lejosh që një kriminel lufte të ikë”, tha përfundon Jennifer Rubin në Washington Post.