Nga Ani Chkhikvadze/ Njëqind vjet më parë, në shkurt 1921, U shtria e Kuqe m arshoi në Tbilisi, kryeqytetin e Republikës së Gjeorgjisë. Në atë ditë, Gjeorgjia u gjend nën o kupimin sovjetik dhe humbi lirinë dhe vendin e saj në Perëndim. Të martën, Gjeorgjia ngeci edhe një herë në rrugën e saj perëndimore, ndërsa f orcat e policisë m ësynë selinë e partisë kryesore të opozitës dhe arr estuan liderin e saj, Nika Melia. Shtetet e Bashkuara dhe aleatët e tyre evropianë kanë paralajmëruar qeverinë aktuale gjeorgjiane që të përmbahet në rregullat e lojës së ndershme demokratike. Tani, çdo ndjenjë e tillë e përmbajtjes nga ana e autoriteteve është venitur. Ky është një sinjal i qartë se Gjeorgjia po largohet nga aspiratat e saj të deklaruara për t’u bërë anëtare e komunitetit euro-atlantik. Arr estimi i liderit të Lëvizjes Kombëtare të Bashkuar të opozitës do të thotë që aleati i fortë i Uashingtonit në rajon po rr ëshqet drejt a utoritarizmit.
Gjatë tre dekadave të fundit, amerikanët dhe evropianët kanë investuar miliarda dollarë në përpjekjen për të ndihmuar një komb të vogël të Kaukazit të Jugut të bëhet një partner i besueshëm në hapësirën e ish-sovjetike. Gjeorgjia u pa në Perëndim si një rast prove: Nëse, pas 70 viteve të s undimit sovjetik, ajo mund t’i shpëtonte orbitës së Moskës, atëherë edhe vendet e tjera në rajon mund të shpëtojnë veten nga praktikat e rr ënjosura k orruptive dhe të rimarrin vendet e tyre në Perëndim. Tbilisi ka provuar gjithashtu të jetë një aleat potencial jetik pasi k onkurrenca e ripërtërirë gjeopolitike është n xehur me Rusinë në rajon. Arr estimi i Melias demonstron se si trashëgimia e ambicieve perandorake sovjetike dhe ruse e ndjek ende Gjeorgjinë. Gjatë nëntë viteve të fundit, ngjitja politike e miliarderit gjeorgjian Bidzina Ivanishvili, i cili bëri pjesën më të madhe të pasurisë së tij në Rusi, ka përkuar me një p ërkeqësim të qëndrueshëm të normave demokratike. Ai shërbeu si Kryeministër midis 2012-2013, por besohet gjerësisht se i drejton gjërat prapa skenave. D ominimi i tij politik në rritje është shënuar nga k apja në rritje e shtetit, një k olaps në pavarësinë e gjyqësorit, p ërkeqësimi i lirive të medias dhe p ërndjekja e vazhdueshme e kundërshtarëve politikë. Paraburgimi i Melia, i cili është a kuzuar për përfshirje në një d emonstratë të d hunshme a nti-ruse në Tbilisi në 2019, është e sigurt se do të jetë pritur me kënaqësi në Moskë, transmeton lexo.com.al.
Disa kanë krahasuar ngjarjet në Gjeorgji me rastin e k ritikut të Kremlinit Alexei Navalny, arr estimi i fundit i të cilit në Moskë shkaktoi shumë p rotesta në Perëndim. A kuzat kundër Melia, si ato kundër Navalny, shihen gjerësisht si të motivuara politikisht. Ndryshimi, megjithatë, është se kjo po ndodh në një vend që gëzon mbështetjen dypartiake në Uashington dhe dikur u festua si një kampion i reformës dhe “një fener i lirisë” në hapësirën post-sovjetike. Ambasadori aktual britanik në Tbilisi foli për shumë vëzhgues perëndimorë kur i quajti këto zhvillime të fundit t ronditëse. Sidoqoftë, ata që kanë parë evolucionin e Gjeorgjisë në vitet e fundit nuk ishin të h abitur. Kjo g oditje e fundit ka kohë që po përgatitej. Megjithatë, Shtetet e Bashkuara kanë munguar kryesisht. Administrata Trump nuk e zëvendësoi ambasadorin amerikan në Tbilisi për më shumë se dy vjet. Dhe ndërsa Departamenti i Shtetit ka bërë deklarata duke i bërë thirrje qeverisë gjeorgjiane të respektojë parimet demokratike, mungesa e vëmendjes ndaj ngjarjeve në terren i ka dhënë qeverisë aktuale të mbështetur nga Ivanishvili një ndjenjë m osndëshkimi.
Tbilisi e ka përdorur këtë mundësi për të provuar se sa larg mund të shkojë. Në një lëvizje që ngrohu zemrat në Moskë dhe Pekin, ajo anulloi projektin e portit të detit të thellë në Anaklia që Uashingtoni e ka përshkruar vazhdimisht si kyç për interesat e tij strategjikë në Kaukazin e Jugut. Ajo ka n xitur ndjenja a nti-perëndimore dhe k senofobike duke bërë partneritet me partitë dhe lëvizjet politike haptazi pro-ruse dhe ka shpërndarë p rotestuesit a nti-rusë me p lumba gome dhe g az lotsjellës. Në Uashington, arr estimi i Melias ka hasur në k ritika të a shpra. Një grup dypartiak i senatorëve dhe kongresmenëve ka lëshuar deklarata duke i bërë thirrje qeverisë gjeorgjiane për të liruar Melian, duke thënë se masa në fjalë “rr ezikon atë që mbetet nga demokracia e Gjeorgjisë dhe shtegu i saj euro-atlantik”. Përtej kësaj, përgjigja nga Departamenti i Shtetit, dhe nga administrata e re e Biden në përgjithësi, ka ardhur si e v akët, transmeton lexo.com.al.
Demokracitë, siç historia ka treguar, nuk v desin brenda natës – përkundrazi, ato n gecin ngadalë dhe bien. Vetë Presidenti Biden tha se “përparimi demokratik është nën s ulm” në të gjithë botën. Kjo do të jetë një provë për administratën e re. Nëse Uashingtoni nuk arrin të ndalojë aleatët si Gjeorgjia që të rr ëshqasin në a utoritarizëm, si mundet që Shtetet e Bashkuara të kenë sukses në vende më të mëdha si Rusia ose Turqia? Në Tbilisi, shumë shpresojnë që administrata e Biden të marrë një rol më aktiv, siç është zotuar vetë Presidenti. Siç Winston Churchill citohet shpesh të ketë thonë, “Ju mund të mbështeteni gjithmonë tek amerikanët që të bëjnë gjënë e duhur, pasi ata të kenë shteruar të gjitha mundësitë e tjera”. Ata që s hqetësohen për të ardhmen e demokracisë së Gjeorgjisë shpresojnë se ka ardhur koha për ta bërë këtë./TheWashingtonPost/Lexo.com.al/e.c.
