Nga Edward J. Markey/ Javën e kaluar, Presidenti Joe Biden u takua me udhëheqësin kinez Xi Jinping – megjithëse virtualisht – për herë të parë në presidencën e tij. Të dy u bashkuan nga një samit ambicioz i udhëheqësve globalë të udhëhequr nga SHBA për të adresuar k ërcënimin ekzistencial të ndryshimit të klimës. Samiti i Klimës së Liderëve erdhi një javë pasi John Kerry, i dërguari special i SHBA për klimën, udhëtoi në Shangai për t’u takuar me homologun e tij kinez, pas së cilës ata lëshuan një deklaratë të përbashkët që tregon një dëshirë të përbashkët për të bashkëpunuar në ndryshimin e klimës. Administrata e Biden e kupton që Shtetet e Bashkuara duhet të ndjekin një axhendë ag resive të klimës si një përbërës thelbësor i politikës sonë të brendshme dhe të jashtme dhe tashmë po ndërmerr hapa për ta bërë këtë. Por duke qenë se emetimet e Kinës përbëjnë mbi një të katërtën e totalit global, është e domosdoshme që ne të vazhdojmë të angazhohemi me qeverinë kineze për klimën, sepse ndotësi më i madh në botë është gjithashtu mundësia më e madhe në botë për zvogëlimin e emetimeve.
Historia ka treguar se kur përballeni me një k ërcënim ekzistencial, edhe marrëdhëniet më an tagoniste mund të gjejnë gjuhë të përbashkët. Në vitin 1982, në kulmin e L uftës së Ftohtë, unë fola para 1 milion njerëzve në Central Park për të kërkuar që Presidenti Ronald Reagan të ngrijë garën e papërballueshme dhe të paarritshme të ar mëve të SHBA me Bashkimin Sovjetik. Për shkak të suksesit të “Nuclear Freeze Movement”, ne ishim në gjendje të arrinim përparime të mëdha në kontrollin e ar mëve, ndërsa në të njëjtën kohë i bëmë pr esion Bashkimit Sovjetik për të ndaluar abu zimet e tij me të drejtat e njeriut dhe liritë civile dhe për të lejuar kalimin e sigurt nga vendi për hebrenjtë sovjetikë. Ne po përballemi përsëri me një k ërcënim ekzistencial – këtë herë nga k aosi i klimës. Shtetet e Bashkuara janë kontribuuesi më i lartë historik i gazrave të tepërta serrë, dhe për këtë arsye duhet të marrin masa të menjëhershme për të kufizuar ndryshimin e klimës dhe paqëndrueshmërinë që rezulton dhe që k ërcënon interesat tona dhe vetë ekzistencën tonë. Megjithatë, edhe nëse Shtetet e Bashkuara dhe aleatët e saj u përmbahen standardeve më të rr epta të emetimeve, prodhimi i vetëm i Kinës do të vazhdojë të ushqejë ndikimet n egative të klimës që k ërcënojnë stabilitetin global. Ndërsa Kina kërkon një rëndësi më të madhe globale, asaj do t’i duhet të përballet me këtë realitet klimatik në bashkëpunim me bashkësinë ndërkombëtare, transmeton lexo.com.al.
Janë pikërisht ambiciet e Kinës, të artikuluara në mënyrë të dukshme nën Xi, ato që e bëjnë këtë një kohë optimale për të kërkuar bashkëpunim mbi ndryshimin e klimës. Kina mendon se pozicioni i saj rajonal, ekonomia dhe zhvillimi i kanë dhënë asaj një rol më të spikatur në formësimin e rregullave dhe normave që ndikojnë në komunitetin e gjerë ndërkombëtar. Por Kina nuk ka demonstruar ende se interesi i saj për t’u angazhuar në skenën ndërkombëtare shtrihet përtej formësimit të normave dhe ngacmimit të homologëve për të arritur interesat e saj të ngushta. Është koha për të vënë në provë ambiciet e udhëheqjes së Kinës. Përgjigja e Kinës ndaj pandemisë COVID-19 ofron një shembull të fundit se si realitetet e sistemit të qeverisë kineze – au toritarizmi dhe kontrolli i ngushtë mbi informacionin – kufizojnë aftësinë e saj për të demonstruar udhëheqje të vërtetë globale.
Kina është përpjekur të kontrollojë rrëfimin e k rizës COVID-19 përmes përhapjes së dezinformimit dhe përmes diplomacisë së vaksinave në një përpjekje për të ringjallur reputacionin e saj. Pavarësisht nga këto përpjekje, reputacioni i qeverisë kineze dhe i Xi personalisht kanë marrë të dy një g oditje masive gjatë vitit të kaluar – për një arsye të mirë. S hqetësimi i vazhdueshëm i Xi nga hetimet e Organizatës Botërore të Shëndetësisë për origjinën e pandemisë, si dhe veprimi ag resiv kundër Hong Kong, kanë prishur besimin dhe kanë parandaluar çdo rehabilitim të reputacionit të udhëheqësit kinez. Përpjekjet agr esive nga SHBA për të marrë mbrapsht udhëheqjen globale në veprimet klimatike mund të shfrytëzojnë g abimet e fundit të lidershipit të Xi duke e detyruar qeverinë kineze ose të rritet në angazhim ose të transmetojë d ështimet e saj edhe më gjerësisht në botë, transmeton lexo.com.al.
Një ftesë për të bashkëpunuar në lidhje me klimën mund dhe duhet të balancohet me përpjekjet e përqendruara nga Shtetet e Bashkuara dhe bashkësia ndërkombëtare për të adresuar abu zimet e të drejtave të njeriut, si dhe aktivitetet e Kinës që synojnë të m inojnë demokracitë dhe rendin ndërkombëtar të bazuar në rregulla. Nëse duam të pakësojmë ab uzimet më të kë qija të qeverisë kineze, duhet të investojmë në veten tonë dhe të përqafojmë vlerat dhe marrëdhëniet që i kanë bërë Shtetet e Bashkuara një udhëheqës global për pjesën më të mirë të shekullit të kaluar. Kongresi po ecën përpara me propozime të shumta për investime serioze në programe të brendshme dhe të huaja që do të kundërshtonin ndikimin kinez dhe do të lejonin Shtetet e Bashkuara të ko nkurrojnë strategjikisht me përparimet kineze.
Por ne nuk jemi në një L uftë të re të Ftohtë me Kinën. Ne duhet të kërkojmë fusha të bashkëpunimit të ndërsjellë, jo asgjë sim të ndërsjellë, mbi kërc ënimet ekzistenciale për mirëqenien tonë si ndryshimi i klimës. Kostot e ndryshimit të klimës janë të dokumentuara mirë dhe kanë sh katërruar komunitetet në të gjithë botën. Valët e nxehtësisë, ngritja e nivelit të detit dhe moti e kstrem po shk atërrojnë komunitetet me frekuencë në rritje, duke kë rcënuar sektorë si bujqësia dhe peshkimi dhe duke rritur sh qetësimet në lidhje me sigurinë ushqimore në rajonet më të prekshme. Organizata Botërore e Shëndetësisë vlerëson se midis 2030 dhe 2050, një shtesë prej 250,000 njerëz në vit pritet të vd esin si rezultat i efekteve të ndryshimit të klimës, transmeton lexo.com.al.
Vetëm vitin e kaluar, Departamenti i Mbrojtjes i SHBA shpenzoi afërsisht 67 milion dollarë për të forcuar bazat e SHBA kundër efekteve të ndryshimit të klimës, i cili kë rcënon më shumë se dy të tretat e bazave us htarake amerikane. Nëse tendencat aktuale të klimës vazhdojnë, Shtetet e Bashkuara do të përballen me zgjedhjen e vështirë midis shpenzimit të miliarda dollarëve për përshtatjen dhe mirëmbajtjen e bazave vulnerable për të qenë më elastike ndaj klimës ose braktisjen e bazave me vlerë strategjike që përfundimisht do të bëhen të papërdorshme. Shtetet e Bashkuara duhet të evoluojnë nga një mbështetje të karburanteve fosile tek ekonomia e gjelbër të parashikuar nga Green New Deal që unë riparaqita me Kongresmenen Alexandria Ocasio-Cortez në 20 prill 2021. Ne duhet të investojmë në partneritete publike-private me novatorët kryesorë kombëtarë për të nxitur një re volucion të gjelbër të teknologjisë dhe qëndrueshmërisë për të kapur hapin me Kinën.
Për të shmangur efektet më të k ëqija të ndryshimit të klimës, ekonomia globale duhet të arrijë neutralitetin e karbonit jo më vonë se 2050, megjithëse angazhimet e fundit publike të bëra nga Shtetet e Bashkuara dhe Kina nuk i përmbahen këtij qëllimi të rëndësishëm. Për të arritur synimet e nevojshme dhe të pashmangshme globale, Shtetet e Bashkuara dhe Kina duhet të angazhohen dhe të sf idojnë njëri-tjetrin për të miratuar politika ambicioze dhe të qëndrueshme sa më shpejt të jetë e mundur. Nëse përfshijmë bashkëpunimin dhe k onkurrencën mbi veprimin e klimës si një gur themeli të politikës SHBA-Kinë, ne mund të hapim mundësi di namike për investime brenda dhe jashtë vendit që krijojnë vende pune amerikane, mbrojnë interesat tona strategjike dhe kundërshtojnë fuqinë ekonomike kineze. Ne nuk mund ta bëjmë këtë pa e nxitur Kinën – dhe veten tonë – për veprim./TheDiplomat/Lexo.com.al/e.c.
