Nga David Ignatius/ Kur zyrtarët e administratës së Biden udhëtuan këtë muaj në Arabinë Saudite, Emiratet e Bashkuara Arabe, Egjiptin, Irakun dhe kombet e tjera të Lindjes së Mesme, ata panë një ndryshim të jashtëzakonshëm: Ashtu si Shtetet e Bashkuara, këto vende duket se kanë mësuar kufijtë e fuqisë ushtarake dhe në vend të kësaj kanë theksuar rritjen e brendshme ekonomike dhe diplomacinë. Ndoshta po shohim një version të Lindjes së Mesme të diktatit të Presidentit Biden se politika e jashtme më e mirë është “të ndërtojmë më mirë” në vend. Nëse është kështu, është një epifani e mirëpritur: rajoni ka qenë në vendnumëro për “luftërat e tij të pafund” që prodhuan pak përveç vuajtjeve. Duke kuptuar që Shtetet e Bashkuara kanë humbur durimin me luftëra të tilla si ato proxy (përmes aleatëve), këto kombe po përpiqen tani t’i de-përshkallëzojnë ato dhe të rindërtojnë ekonomitë e tyre pas pandemisë.

Diplomacia informale është trendi i muajit – dhe përfshin pothuajse të gjithë lojtarët kryesorë të rajonit: Arabia Saudite dhe Emiratet e Bashkuara Arabe po flasin me Iranin; Emiratet e Bashkuara Arabe dhe Egjipti po flasin me Turqinë. Edhe krerët e luftës në Jemen dhe Libi kanë eksploruar marrëveshjet e paqes. Të pyetur për të shpjeguar ndryshimin e qasjes, zyrtarët amerikanë dhe arabë thonë se shumë vende ishin “frikësuar” nga rreziku i luftës së gjithanshme dhe mosbesueshmëria e ombrellës ushtarake amerikane nën tre presidentët e kaluar. Mjerisht, përjashtimi në këtë ringjallje diplomatike është konflikti izraelito-palestinez. Shpërthimi i dhunës i kësaj jave tregoi se ajo mbetet aq toksike sa kurrë më parë. Normalizimi i marrëdhënieve midis shteteve arabe dhe Izraelit është një bekim, por nuk do ta bëjë problemin palestinez të zhduket. Zyrtarët më thanë madje se edhe Emiratet e Bashkuara Arabe, më të hapurat nga shtetet arabe, paralajmëruan Izraelin se veprimet e policisë në Xhaminë al-Aqsa të Jerusalemit do të trimëronin ekstremistët e Hamasit, transmeton lexo.com.al.

Një zyrtar i lartë i Departamentit të Shtetit tha në një intervistë të martën, “Ka një moment të kënaqshëm që ne mund të vazhdojmë të ecim përpara”, pavarësisht breshërive të kësaj jave të raketave nga Hamas dhe hakmarrjeve izraelite. Shtetet e Bashkuara duhet të rindërtojnë një proces paqeje, por nuk do të kenë një shans nëse Izraelitët dhe Palestinezët nuk konkludojnë, si fqinjët e tyre, se lufta e pafund nuk ka kuptim. Emiratet e Bashkuara Arabe janë shembulli më i mirë i transformimit të qetë që po zhvillohet në rajon. Pas disa vitesh betejash të kushtueshme përmes aleatëve – kundër Houthis të mbështetur nga Irani në Jemen dhe kundër forcave të mbështetura nga Turqia në Libi – Emiratet janë tërhequr përsëri për t’u përqendruar në çështjet e brendshme ekonomike. Kthimi filloi në 2019, pas sulmit me raketa iraniane në objektet e naftës saudite në Abqaiq. Zyrtarë më thanë se Emiratet morën paralajmërime se ata mund të ishin në radhë dhe se raketat iraniane mund të shkatërronin kullat me shkëlqim të Dubai dhe Abu Dhabi. Me shpejtësi, Emiratet e Bashkuara Arabe filluan komunikimin e fshehtë me Teheranin. Rezultati duket se është një pakt i pashkruar i mos-pjesëmarrjes në luftë, me UAE që ndalon mbështetjen e saj për trupat që luftojnë rebelët Houthi të mbështetur nga Irani në Jemen.

Fjalët për Emiratet e Bashkuara Arabe si “Sparta e Vogël” janë zhdukur. Kjo nofkë, e vendosur nga ish sekretari i mbrojtjes Jim Mattis, sugjeronte një rol të madh në konfliktet rajonale që u treguan rraskapitëse dhe përfundimisht kundërproduktive për Emiratet. Sipas një zyrtari, pandemia Covid-19 ishte gjithashtu shkatërruese me Emiratet e Bashkuara Arabe duke humbur më shumë se 50 për qind të të ardhurave të saj ndërsa turizmi dhe përpunimi i naftës u shembën. Kështu, Emiratet u ristrukturuan. Pas shtrirjes së dorës drejt Iranit në 2019, ata filluan një de-përshkallëzim të ngjashëm me dy rivalë të tjerë rajonalë, Turqinë dhe Katarin. Zyrtarë të SHBA më thanë se Emiratet kanë ndalur këtë vit mbështetjen e tyre ushtarake për rebelët në Libi që luftojnë qeverinë e mbështetur nga Turqia. Egjipti, të cilin Emiratet e Bashkuara Arabe shpresonin të mbronin me ndërhyrjen e tyre në Libi, po hyn gjithashtu në biznesin e bisedimeve informale. Një delegacion nga Ankaraja udhëtoi javën e kaluar në Kajro për dialogun e parë serioz në vite, transmeton lexo.com.al.

Bisedimet informale të Arabisë Saudite me Iranin janë ndërmjetësuar nga Kryeministri irakian Mustafa al-Kadhimi, një ish-shef i inteligjencës i cili është një nga udhëheqësit më interesantë të rajonit. Ai solli së bashku shefin e spiunazhit saudit Khalid Humaidan dhe zëvendës këshilltarin e Iranit për sigurinë kombëtare Saeed Iravani. Zyrtarët amerikanë thonë se bisedimet janë deri më tani më shumë simbolikë sesa substancë, por milicët shiite të mbështetura nga Irani në Irak kanë ndaluar të shtënat me raketa ndaj Mbretërisë. Arabia Saudite dëshiron me të vërtetë një dalje nga lufta në Jemen dhe përmes të dërguarit special të SHBA Tim Lenderking u ka ofruar Houthis një marrëveshje paqeje që plotëson shumicën e kërkesave të tyre, përfshirë rihapjen e portit Hodeidah dhe aeroportit të Sanaa.

Zyrtarët amerikanë thanë se një zëdhënës i Houthi në Oman duket se e mbështeste planin, por udhëheqja ushtarake në Sanaa po bën ende presion për një fitore vendimtare në qytetin Marib. Ministri i Jashtëm i Iranit po drejtohet për në Emiratet e Bashkuara Arabe për bisedime që mund të përfshijnë Jemenin. Këshilla më e mirë për sauditët: Prisni nyjën; hapni portin dhe aeroportin; t’i jepet fund kësaj lufte katastrofike. Shtetet e Bashkuara u përpoqën ta transformonin Lindjen e Mesme dhe dështuan. Tani, aleatët tanë të dikurshëm po përpiqen të mbledhin pjesët. Revolucionarët e Iranit nuk janë në çdo rast ende në trenin e paqes. Por më pëlqen më mirë ky version i Lindjes së Mesme./TheWashingtonPost/Lexo.com.al/e.c.