Nga Mike Watson/ Siç konfirmoi Zv/Presidentja e SHBA Kamala Harris në bisedën e saj të fundit me Kryeministrin indian Narendra Modi, duke pasur parasysh se pandemia e koronavirusit është tërhequr në Shtetet e Bashkuara, Uashingtoni mund të përballojë të dërgojë më shumë vaksina dhe ndihma të tjera jashtë vendit dhe India është në krye të listës së SHBA. Kjo është njëkohësisht një masë njerëzore dhe një politikë e zgjuar: Indianët kanë vuajtur jashtëzakonisht gjatë gjithë pandemisë, me një valë veçanërisht v dekjeprurëse këtë pranverë duke rritur numrin zyrtar të v dekjeve në mbi 300,000; numri jozyrtar është shumë më i lartë. India është gjithashtu një partner i rëndësishëm për Shtetet e Bashkuara dhe është një nga të paktat vende që mund të veprojë si një ekuilibër efektiv ndaj Kinës dhe të parandalojë Pekinin që të d ominojë Azinë.
Strategët amerikanë dhe indianë e kanë njohur prej kohësh këtë bashkim interesash dhe kanë punuar për të forcuar marrëdhëniet dypalëshe, por ka qenë një proces i vështirë dhe ka të ngjarë të mbetet i tillë. Pavarësisht referencave të shpeshta të aleancës natyrore midis demokracisë më të vjetër në botë dhe asaj më të madhe në botë, lidhjet midis New Delhi dhe Uashingtonit nuk ka gjasa të r ivalizojnë kurrë afërsinë e marrëdhënieve speciale anglo-amerikane. Sekretari amerikan i Shtetit Antony Blinken, i cili jetoi në Francë gjatë fëmijërisë së tij, mund ta konsiderojë Modin të jetë po aq i rëndësishëm por të v ështirë për të punuar siç kuptuan paraardhësit e tij me Charles de Gaulle. Presidenti Joe Biden mund të bëjë përparim të rëndësishëm me Indinë, por për ta bërë këtë, ai do të duhet të lërë mënjanë disa nga përparësitë e tij kryesore mbi Rusinl, tregtinë, mjedisin dhe ndoshta edhe të drejtat e njeriut. Nëse ai nuk e bën këtë, deri në fund të vitit do të ketë një shpresë pluhuri të konsiderueshëm në marrëdhëniet indiano-amerikane, transmeton lexo.com.al.
Një nga p engesat më të rëndësishme që Biden dhe Modi do të duhet të cekin është në sferën u shtarake. Marrëveshja civile b ërthamore e vitit 2005 ishte një përparim diplomatik që hoqi s anksionet amerikane në lidhje me programin b ërthamor të Indisë dhe bëri të mundur një partneritet strategjik. Që atëherë, SHBA e ka caktuar Indinë një partner kryesor mbrojtës, ka rritur shitjet e pajisjeve u shtarake dhe ka negociuar marrëveshje me Indinë për të lehtësuar koordinimin logjistik dhe komunikimin u shtarak. India dhe Shtetet e Bashkuara formojnë gjysmën e Quad, i cili po bëhet një rrjet me rëndësi jetike për menaxhimin e çështjeve në Indo-Paqësor.
Pavarësisht këtyre zhvillimeve premtuese, në horizont ka re s tuhie. Edhe pse India ishte një anëtar themelues i lëvizjes jo-lidhëse, ajo mbajti lidhje të ngushta me Bashkimin Sovjetik gjatë L uftës së Ftohtë dhe ende ka lidhje të ngushta me Rusinë sot. Në tetor 2019, India ra dakord për të blerë sistemin e r aketave anti-ajrore të Rusisë S-400 dhe është vendosur të marrë grupin e parë të dërgesave deri në fund të këtij viti. Countering America’s Adversaries Through Sanctions Act (CAATSA) kërkon që SHBA-të të s anksionojnë Indinë për këtë marrëveshje, siç e pësoi Turqia anëtare e NATO-s në fund të vitit të kaluar kur u s anksionua. Administrata Trump i tha Indisë se nuk kishte gjasa të merrte një përjashtim nga ligji, transmeton lexo.com.al.
A do të tregojë administrata e Biden më shumë fleksibilitet? Aktivitetet e p ropagandës ruse gjatë zgjedhjeve të 2016 e bënë një politikë të a shpër ndaj Rusisë një përparësi të lartë për demokratët dhe Biden ka bërë tashmë lëshime të rëndësishme ndaj Moskës duke hequr dorë nga s anksionet në tubacionin e gazit Nord Stream 2 në Evropë dhe duke zgjatur marrëveshjen e re të kontrollit të a rmëve START. Më tej, dorëzimi i S-400 do të shtojë k omplikime të rëndësishme në bashkëpunimin u shtarak Indi-SHBA dhe ndoshta do të parandalojë që India të blejë aeroplanë të rangut të lartë amerikan si F-35. Sidoqoftë, këto v ështirësi ka të ngjarë të jenë më k eq nëse SHBA vendos s anksione, kështu që Biden mund të duhet të heqë dorë nga s anksionet dhe të pranojë një kufi të f ortë për operacionet e përbashkëta si kosto ndaj vendimit indian. Duke marrë një pamje më afatgjatë, rritja e ekonomisë indiane është shumë e rëndësishme për Shtetet e Bashkuara. OECD parashikoi kohët e fundit që PBB-ja e Indisë do të jetë gati 9 për qind më e ulët në 2025 sesa pritej të ishte para pandemisë dhe Bangladeshi e tejkaloi kohët e fundit atë në PBB për frymë. Një Indi më e pasur është një Indi më e f ortë dhe me më shumë rritje do ta bënte atë më të aftë t’i r ezistonte Kinës.
Një ekonomi më e madhe indiane do t’u siguronte gjithashtu kompanive dhe investitorëve perëndimorë një alternativë ndaj Kinës, por vetëm nëse Biden dhe Modi mund të arrijnë një marrëveshje mbi k ufizimet tregtare. Thirrja e Modi “Atmanirbhar Bharat” për vetë-mbështetje nuk paralajmëron zhvillime pozitive për një marrëveshje tregtare, as vendimi i minutës së fundit i Indisë për t’u tërhequr nga pakti i tregtisë së Partneritetit Ekonomik Gjithëpërfshirës Rajonal (RCEP), duke e lënë Japoninë si të vetmen kundërpeshë ndaj Kinës në marrëveshje. India po ndryshon gjithashtu rregullat e investimeve që do të d ëmtojnë kompanitë amerikane edhe më shumë sesa bëri një ndryshim i rregullt i hershëm i vitit 2018. Në fillim të këtij muaji, SHBA-të njoftuan t arifat mbi Indinë dhe vendet e tjera për t aksat e tyre të reja për kompanitë e teknologjisë amerikane, por edhe një vonesë 180-ditore për të lejuar një zgjidhje të negociuar, transmeton lexo.com.al.
P ërballja më d ramatike mund të vijë përpara se të kalojë ky afat. Konferenca e 26-të e Kombeve të Bashkuara për Ndryshimet Klimatike të Palëve (COP26) do të mbahet në gjysmën e parë të nëntorit dhe mund të ketë f ishekzjarre në Glasgow midis SHBA-së dhe Indisë. India është tashmë emetuesi i tretë më i madh i g azrave s errë dhe kërkesa e saj për energji do të rritet më shpejt se çdo vend tjetër për dy dekadat e ardhshme. Prandaj ka p ërjashtuar një qëllim me emisione zero, të cilin ministri i energjisë e ka quajtur “b yrek fantazie”. Në Samitin e Biden-it për Ditën e Tokës, ai dhe Modi njoftuan një partneritet të ri të energjisë së gjelbër, por Modi nuk ndryshoi asnjë nga politikat që ka të ngjarë të çojnë në një rritje prej 50 për qind të emetimeve deri në vitin 2040. Nëse Modi qëndron i vendosur në nëntor, çfarë do të bëjë Biden?
P olemikat mbi politikat u shtarake, ekonomike dhe klimatike janë vendosur tashmë në një afat të caktuar kohor, por t ensionet mbi demokracinë dhe të drejtat e njeriut mund të n dizen në çdo moment. Ndërsa ishte në gjurmët e fushatës, Biden shprehu s hqetësime të thella në lidhje me trajtimin e qeverisë indiane ndaj pakicës së saj myslimane, veçanërisht në Kashmir, siç kanë bërë edhe demokratët progresistë si senatori Bernie Sanders. Megjithatë, myslimanët nuk janë e vetmja pakicë fetare që mund të shkaktojë f ërkime midis kampionëve të të drejtave të njeriut në SHBA dhe qeverisë n acionaliste hindu: India ka g oditur gjithashtu organizatat e krishtera, të tilla si grupi i ndihmës dhe zhvillimit Compassion International. Nëse ata e intensifikojnë këtë aktivitet, mund të fillojë të s hqetësojë udhëheqësit e krishterë në SHBA, veçanërisht ungjillorët që kanë një peshë të konsiderueshme në partinë republikane. Nëse New Delhi nuk është i kujdesshëm, ai mund të p rishë mbështetjen e fortë dypalëshe për marrëdhënien (Grupi Indi-Kaukazë i Senatit ka 31 anëtarë) dhe të krijojë një k undërshtim dypartiak për lidhje më të ngushta, transmeton lexo.com.al.
Megjithëse shumë prej elitës indiane flasin anglisht dhe vendi ndan me Shtetet e Bashkuara një histori k olonizimi nga Britania e Madhe, Uashingtoni ka m osmarrëveshje thelbësore me New Delhi që do të jetë e v ështirë për t’u menaxhuar. Sidoqoftë, administrata e Biden duhet ta kuptojë këtë drejtë: India ka potencialin të jetë një kontribuues i rëndësishëm për sigurinë dhe prosperitetin aziatik, dhe kjo marrëdhënie është shumë e vlefshme për ta humbur./TheDiplomat/Lexo.com.al/e.c.
